เมื่อเดือนกรกฎาคม 2557 โรงหนัง House Rama RCA ได้จัดอีเวนต์ฉลองในโอกาสที่เปิดดำเนินการมาครบ 10 ปี มีการฉายหนังฟรีหลายเรื่อง บ้านดิฉันอยู่ใน RCA อยู่แล้ว จึงโชคดีได้ดูหนังฟรีกับเขาด้วย หลังจากดูจบ รู้สึกว่าสิ่งที่ได้จากหนังมันช่างคุ้มค่า ทั้งที่ไม่ต้องเสียเงินสักบาท ระหว่างเดินกลับบ้าน ชื่อ “ดูหนังอย่างคนเบี้ยน้อยหอยน้อย” ก็แวบเข้ามาในหัว แล้วดิฉันก็เริ่มอัพสเตตัสในเฟซบุ๊กเกี่ยวกับหนังเรื่องต่างๆ ที่ได้ไปดู ภายใต้ชื่อคอลัมน์ดังกล่าวตั้งแต่นั้น
สาเหตุที่ดิฉันเขียนสเตตัสเบี้ยน้อยหอยน้อย ไม่ใช่แค่อยากเมาท์เรื่องหนังเพียงอย่างเดียว แต่เพราะดิฉันอยากฝึกตัวเองให้เป็นคนคิดเร็วเขียนเร็วด้วย งานประจำที่ดิฉันทำอยู่ เป็นงานที่ต้องอาศัยความเชี่ยวชาญในการคิดและการเขียนอย่างมาก ดิฉันจึงต้องฝึกปรือเพื่อพัฒนาฝีมือและแรงงานอยู่เสมอ แต่ในการฝึกนั้น ก็ไม่อยากฝึกกับอะไรที่จริงจังเคร่งเครียด เพราะงานที่ทำก็จริงจังพอแล้วป่ะ ฝึกกับเรื่องหนังนี่แหละดีสุดแล้ว จะได้สนุกทั้งเวลาดูเวลาเขียน
อีกอย่าง ค่าตั๋วหนังก็แพงขึ้นทุกวัน สำหรับคนที่ชอบดูหนังในโรงแต่ไม่ค่อยมีตังค์ หรือมีตังค์แต่มีเหตุให้ต้องใช้ตังค์ทำโน่นทำนี่เยอะ อะไรประหยัดได้ก็ควรประหยัดใช่มะคะ ดิฉันก็เลยอยากบอกว่า ยังมีโรงหนังที่ขายตั๋วร้อยเดียวที่ RCA ผ่านมาทางนี้เมื่อไรก็เชิญเข้ามาแวะดูได้ และที่สยามก็มีโรงหนังที่เราสามารถดูร้อยเดียวได้ ถ้ารู้จักเลือกที่นั่งให้เหมาะๆ หรือถ้าไปดูรอบเช้าวันเสาร์อาทิตย์ก็เหลือ 80 บาทเท่านั้นเอง แถมโรงหนังเหล่านี้ยังมีบัตรสะสมแต้มให้เราได้ดูฟรีด้วย
สำหรับเนื้อหาในสเตตัสเบี้ยน้อยหอยน้อย ดิฉันมุ่งเน้นที่ความรู้สึกของตัวเองและประสบการณ์ที่ตัวเองได้รับจากการดูหนังแต่ละเรื่อง ไม่ได้มีวัตถุประสงค์ที่จะวิเคราะห์วิจารณ์อย่างเป็นวิชาการ เพราะดิฉันก็เป็นแค่คนดูคนหนึ่ง ที่อยากเขียนอะไรสนุกๆ ให้ญาติมิตรได้อ่านกัน ตัวเลขที่ให้ไว้ในตอนสรุปของทุกเรื่อง คือตัวเลขที่กำหนดขึ้นมาเองตามความรู้สึก ไม่ได้เป็นค่าเงิน ไม่ใช่เปอร์เซ็นต์ ไม่ได้อิงหลักการใดๆ ทั้งสิ้น เพียงแค่อยากบอกว่า เราจ่ายเงินค่าตั๋วแค่นี้ แล้วสิ่งที่ได้กลับมาเรารู้สึกว่ามันมากหรือน้อยกว่าเงินที่เสียไป (ส่วนใหญ่จะได้มากกว่าเสีย เพราะค่าตั๋วถูก 555) จะเห็นได้ว่า เราไม่จำเป็นต้องเสียตังค์เยอะก็ดูหนังดีๆ ได้ และเมื่อไม่ต้องลงทุนมาก สิ่งที่ได้กลับมาก็เป็นกำไรทั้งนั้น
ดิฉันปลาบปลื้มใจมากที่เบี้ยน้อยหอยน้อยเป็นที่ชื่นชอบของผู้อ่าน จนกระทั่งได้รับเกียรติให้มาเป็นคอลัมน์ประจำในเว็บไซต์นี้ นับเป็นก้าวสำคัญของเบี้ยน้อยฯ ซึ่งเป็นเพียงสเตตัสของคนธรรมดาๆ คนหนึ่งที่ชอบดูหนังและชอบคุยเรื่องหนังกับทุกคน
ขอให้ทุกท่านสนุกกับการดูหนัง สนุกกับการทำในสิ่งที่ตัวเองรัก และสนุกกับการอ่านเบี้ยน้อยหอยน้อยนะคะ
ขอบพระคุณค่ะ
ปวิวัณณ์ คำเจริญ
