โดย ปวิวัณณ์ คำเจริญ
30 มกราคม 2015
ดูหนังอย่างคนเบี้ยน้อยหอยน้อย 018; ดู Big Eyes ที่สกาลา โรงหนังบ้านหลังที่สอง
เคยเห็นโปสการ์ดรูปเด็กตาโตแบบนี้มาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย แต่ไม่รู้เลยว่าเรื่องราวเบื้องหลังการสร้างงานจะดุเด็ดเผ็ดมันขนาดนี้ จนกระทั่ง ทิม เบอร์ตัน หยิบมาทำเป็นหนังนี่แหละ
โลกรับรู้ว่า ภาพวาดชุดเด็กตาโต ซึ่งป๊อปปูล่าร์มากในช่วงทศวรรษที่ 1950 และเป็นต้นแบบของการ์ตูนพาวเวอร์พัฟเกิร์ลส์กับตุ๊กตาไบลธ์นี้ เป็นผลงานของจิตรกรชื่อดัง วอลเตอร์ คีน มาตลอดทศวรรษ แต่แท้จริงแล้ว ผู้ที่วาดภาพทั้งหมด คือ มาร์กาเร็ต คีน ภรรยาของเขา (ปัจจุบันสมรสใหม่ ใช้นามสกุล แม็กไกวร์) เธอสร้างงานในชื่อของสามีตลอดสิบปีที่แต่งงานกัน ด้วยความเต็มใจปนจำใจ ทำให้เกิดความขัดแย้ง (conflict) ทั้งในจิตใจของเธอเองและระหว่างเธอกับสามี จนนำไปสู่การหย่าร้าง การประกาศว่าเธอคือผู้วาดภาพตัวจริง และการฟ้องร้องเพื่อให้ได้สิทธิ์ในการเป็นเจ้าของภาพ ตามลำดับ
ทิม เบอร์ตัน ทำหนังแบบนี้ดีจะตาย น่าจะทำบ่อยๆ วิธีการที่หนังค่อยๆ เผยสาเหตุแห่งการแอบอ้างของวอลเตอร์และการอมพะนำของมาร์กาเร็ต แสดงให้เห็นว่ามันมีหลายสาเหตุผูกพันร้อยรัดกันอย่างแยกไม่ออก (สภาพสังคมสมัยนั้นซึ่งผู้ชายเป็นใหญ่ก็มีส่วนอย่างมาก) แล้วยังมีสาเหตุที่หนังไม่ได้แสดงชัดเจนแต่ปล่อยพื้นที่ไว้ให้คนดูคิดเองด้วย เอมี่ อดัมส์ สุดยอดมากในบทมาร์กาเร็ต นางสามารถถ่ายทอด inner conflict ออกมาได้อย่างลึกซึ้งถึงแก่น ทำให้รู้สึกเลยว่า คนเราถึงจะโกหกคนทั้งโลกได้ แต่โกหกตัวเองนี่ล่ะยากที่สุด แม้จะมีบ้านใหญ่โต มีเงินทองมากมาย แต่เราก็จะเหมือนนั่งนอนอยู่บนกองไฟ ไม่มีทางมีความสุขได้เลย
หมายเหตุ: ปัจจุบัน มาร์กาเร็ต (รูปคู่กับเอมี่ อดัมส์) อายุ 87 ปี ยังคงสร้างสรรค์ผลงานอยู่ มีแกลเลอรี่อยู่ที่
ซานฟรานซิสโก บ้านอยู่นาปาแวลลีย์ รัฐแคลิฟอร์เนีย
สรุป: จ่าย 100 ได้กลับมา 130
