หนี

โดย สิริอิงค์

ที่มารูป: http://cdn.litlepups.net

ซวนเซ

ผู้คนเบียดเสียด

ฉันพยายามทรงตัวในความแออัด

ไม่ให้ล้ม

คนมากมาย

ฉันเห็นแต่ความเดียวดาย ความเหงา ในสายตาของคนเหล่านั้น

มีใครเห็นฉันบ้างไหม

เหนื่อยเหลือทน ที่ต้องสู้ฝ่าฝูงชน

ไปสู่เป้าหมายอันเลื่อนลอย

พอทีความวุ่นวาย

พอทีความเดียวดาย

ใจสั่งให้ออกบิน

บินไปยังที่ที่มีแสงทองไสว

ที่ใครใครเขาว่ามีแต่สิ่งดีดี

ขอบฟ้ารออยู่เบื้องหน้านั่น

บินไป

บินไป

บินไป

ฝ่าขวากหนาม

ข้ามลำธาร

ผ่านป่า

มุ่งหน้าสู่ทะเล

ขอบฟ้ายังอยู่เบื้องหน้านั่น

เหนื่อย

หมดแรง

ปีก

ร่วง

ลง

ดำดิ่ง

สู่

ใจกลางทะเลลึก

หลับใหลชั่วนิรันดร

ขอบฟ้ายังรออยู่เบื้องหน้านั่น