โดย ปวิวัณณ์ คำเจริญ
28 กุมภาพันธ์ 2016
ดูหนังอย่างคนเบี้ยน้อยหอยน้อย 056; แม้เบี้ยน้อยแต่ก็จอยฟูล จึงต้องไปดู Joy หนังเรื่องที่ 3 ที่ผู้กำกับเดวิด โอ. รัสเซลล์ร่วมงานกับนักแสดงผู้สุดแสนจะเป็น America’s sweetheart เจนนิเฟอร์ ลอว์เรนซ์ ซึ่งต่อไปก็น่าจะมีเรื่องที่ 4 ตามมา เพราะสองคนนี้รักกันปานจะกลืนกิน ถึงขั้นนางเจนลอว์ประกาศบนเวทีลูกโลกทองคำว่าถ้าตายก็อยากจะให้ฝังศพอยู่ข้างๆ กันน่ะคิดดู๊! ต่อไปนี้ดิฉันจะประกาศบ้าง 555
เดวิด โอ. รัสเซลล์ เป็นผู้กำกับที่ทำหนังได้สนุกเสมอสำหรับดิฉัน หนังสนุกในนิยามของดิฉันจะเป็นแบบแนวแกนี่แหละ คือนำเสนอเรื่องราวของคนที่ต้องดิ้นรนต่อสู้ท่ามกลางความโกลาหลสับสนวุ่นวายของชีวิต ด้วยมุมมองที่ขบขันยั่วล้ออยู่ในที แต่กลับผสานความเป็นจริงของชีวิตได้อย่างพอเหมาะ เรื่องขับเคลื่อนไปด้วยการกระทำของตัวละครมากกว่าการหักเหของพล็อต ดำเนินเรื่องรวดเร็วป้าบๆๆๆ และไม่พยายามเร้าอารมณ์ แต่ให้เรื่องนำพาอารมณ์ไปเอง นอกจากนี้ หนังของแกยังมักจะมีนักแสดงอาวุโสที่ห่างหายไปนานมาเล่น แล้วก็เล่นซะสมบทบาทจนคนดูจะน้ำหมากกระจายตาม อย่างเรื่อง The Fighter ก็มีเมลิสซ่า ลีโอ Silver Linings Playbook มีแจ็คกี้ วีฟเวอร์ ส่วนเรื่อง Joy นี้ ก็มีอิซาเบลล่า รอสเซลลินี คุณป้าเค้าเป็นดาราที่ดิฉันรู้จักมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอยเลยนะ (ตีนดิฉัน ไม่ใช่ตีนป้า) ได้ดูป้าแสดงเลยเหมือนได้กลับเป็นเด็กอีกครั้ง จอยฟูล!!
เข้าเรื่อง Joy ซะที 555 หนังเรื่องนี้สร้างมาจากชีวิตจริงของคุณจอย แมงแกโน (คนเสื้อชมพูในภาพ) ปัจจุบันอายุ 60 และนี่คือภาพปัจจุบัน!!! ดิฉันไปจกมาจากเว็บไซต์แก คุณจอยนี้คือผู้ที่ประดิษฐ์ Miracle Mop หรือไม้ถูพื้นแบบที่มีปลอกเลื่อนขึ้นเลื่อนลง เวลาจะบิดเราก็ไม่ต้องใช้มือบิดเอง แค่เลื่อนปลอกลงมันก็จะบิดน้ำออกโดยอัตโนมัติ เวลาจะซักเราก็สามารถถอดหัวม็อพออกมาใส่เครื่องซักผ้าได้เลย นอกจากนี้คุณจอยยังประดิษฐ์ของใช้ในบ้านอีกหลายอย่างซึ่งเป็นของที่ดูเรียบง่ายแต่ตอบโจทย์ชาวบ้านอย่างเรามาก แล้วแกก็ขายเองทางรายการทีวีช่องช็อปปิ้ง แบบทีวีไดเร็กต์อ่ะ ประดิษฐ์อะไรมาก็ขายดิบขายดีจนตั้งบริษัทของตัวเองได้ และยังคงแอ็กทีฟอยู่จวบจนปัจจุบัน
กว่าคุณจอยจะประสบความสำเร็จได้ขนาดนี้ พูดเลยว่า หืดขึ้นคอ เพราะทุกอย่างและทุกคนในชีวิตแกดูเหมือนจะเป็นภาระและเป็นอุปสรรคไปทั้งสิ้น แกต้องสู้อยู่คนเดียวและรับผิดชอบคนเดียวหมด ล้มลุกคลุกคลาน ถูกเอาเปรียบ ถูกโกง คนรอบข้างก็สร้างแต่ปัญหา แทบจะไม่มีใครแบ็กอัพได้เลย ดังนั้น ความยากลำบากของชีวิตจึงไม่ใช่แค่ว่า กว่าจะประดิษฐ์มิราเคิลม็อพขึ้นมาได้ แกต้องผ่านอะไรมาบ้าง แต่อิตอนหลังจากประดิษฐ์ได้แล้วต่างหากคือความโหดร้ายของจริง ความเป็นจริงที่ทุกคนต้องเผชิญก็คือ คนเราแม้จะมีความสามารถ มีแรงผลักดัน มี passion ในสิ่งที่ทำมากแค่ไหน ก็ใช่ว่าประสบความสำเร็จได้โดยง่ายในโลกแห่งการแข่งขันและเอารัดเอาเปรียบ ด้วยเหตุนี้ บางคนจึงเลือกที่จะยอมแพ้และไม่ทำอะไรเลย แต่ก็อย่างที่คุณจอยบอกในหนัง “การซ่อนตัวไม่ให้คนรู้ว่าเราเป็นใคร ก็ปลอดภัยดีอยู่หรอก แต่ถ้าซ่อนนานวันเข้า สุดท้ายเราก็จะพลอยลืมไปด้วยว่าแท้ที่จริงเราเป็นใคร” หนังเรื่องนี้จึงบอกเราว่า ‘การต่อสู้’ ไม่ได้มีคุณค่าแค่ทำให้เราบรรลุถึงความสำเร็จเท่านั้น แต่ยังนิยามตัวตนของเราด้วย #หัวเราะร่าน้ำตารินค่ะงานนี้ ดูจบปาดน้ำตากลับบ้านแล้วก้มหน้าถูพื้นด้วยผ้าขี้ริ้วต่อไปอย่างชื่นบาน
ก่อนจบ ขอกล่าวถึงการแสดงของเจนลอว์สักเล็กน้อย เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ดิฉันยอมรับว่านางเล่นดีจริงๆ และสามารถ ‘ให้’ การแสดงที่เกินกว่าตัวบทจะให้ได้ #ชื่นชม
ที่มารูป: https://mediaplanet.azureedge.net
สรุป: จ่าย 140 ได้กลับมา 180
หมายเหตุ: Joy เข้าชิงออสการ์ 1 สาขา คือ นักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม – เจนนิเฟอร์ ลอว์เรนซ์ (เคยได้เมื่อปี 2012 จาก Silver Linings Playbook ก่อนหน้านั้นเคยเข้าชิงจาก Winter’s Bone หลังจากนั้นชิงสาขานักแสดงสมทบหญิงจาก American Hustle แล้วก็มาเรื่องนี้ ซึ่งได้ลูกโลกทองคำมาแล้วสาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมในภาพยนตร์ Musical และ Comedy #ค่ะ)
