โดย ปวิวัณณ์ คำเจริญ
24 พฤศจิกายน 2014
ดูหนังอย่างคนเบี้ยน้อยหอยน้อย 011; ลองนั่งแถวสูงสุดของบัตร 100 บาทที่ลิโด (ติดกับแถวต่ำสุดของบัตร 120) ดู The Hundred-foot Journey ที่นั่งก็โอเคนี่หว่า ต่อไปนี้เราจะนั่งแถวนี้ตลอดไป ไชโย!!
หนังที่มีชื่อไทยไพเราะว่า “ปรุงชีวิต ลิขิตฝัน” นี้ เป็นเรื่องของครอบครัวชาวอินเดียที่มาบุกเบิกเปิดร้านอาหารอินเดียในเมืองซานต์แอนโทนิน ฝรั่งเศส โดยมีฮัสซัน ลูกชายคนกลางเป็นกุ๊กมือหนึ่ง แต่เจ้ากรรมคุณพ่อดันเลือกเปิดร้านตรงข้ามกับร้านอาหารฝรั่งเศสชื่อดังของมาดามมัลลอรี่ สองร้านมีแค่ถนนเล็กๆ กั้น อยู่ห่างกันแค่ 100 ฟุต สงครามแย่งลูกค้าจึงระเบิดขึ้น ในขณะเดียวกัน ฮัสซันดันอยากเป็นเชฟอาหารฝรั่งเศส และมาดามก็ดันอยากได้ตัวเขามาเป็นเชฟที่ร้านด้วย เรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นยังไง ติดตามได้ในโรงภาพยนตร์ใกล้บ้านท่าน 555
ดิฉันและเพื่อนสาวที่ไปดูด้วยกัน รู้สึกว่าหนังเรื่องนี้เป็นอาหารตาอาหารใจสำหรับเรามาก ดูรูปน้องมานิช ดายัล ผู้แสดงเป็นฮัสซันสิคะ คุณเพื่อนผู้กรี๊ดหนุ่มอินตะระเดียหวีดร้องจิกเบาะตลอดเรื่องฮ่ะ ส่วนดิฉันผู้พิสมัยอาหารก็ได้ดูเพลินทั้งอาหารอินเดีย อาหารฝรั่งเศส (+ ดูผู้ชายทำอาหาร) แถมได้เต็มอิ่มกับการแสดงชั้นยอดของนักแสดงผู้เป็นปูชนียบุคคลทั้งสอง คือ เฮเลน มีร์เรน (มาดามมัลลอรี่) กับ โอม ปุรี (คุณพ่อฮัสซัน) ด้วย ที่สำคัญ หนังทำให้เรารู้ว่า คนเราสามารถเลือกได้ทั้งนั้นว่าจะเป็นมิตรหรือเป็นศัตรูกัน จะต่อสู้แข่งขันหรือประนีประนอมประสานประโยชน์กัน จะทิ้งคนอื่นเพื่อพุ่งทะยานไปสู่เป้าหมาย หรือมุ่งหน้าไปสู่เป้าหมายด้วยกัน เราจะเลือกเป็นแบบไหนก็ขึ้นอยู่กับว่าเรา “ปรุงชีวิต ลิขิตฝัน” ของเราอย่างไร ถ้าปรุงได้ “พอดี” ชีวิตเราก็จะเอร็ดอร่อย เหมือนอาหารชั้นเยี่ยมในภัตตาคาร 3 ดาวมิชลิน
อนึ่ง ใครอยากรู้ว่าดาวมิชลิน (Michelin Star) คืออะไร สำคัญขนาดไหนสำหรับธุรกิจร้านอาหารในต่างประเทศ
ดูเรื่องนี้เข้าใจซึ้งฮ่ะ
สรุป: จ่าย 100 ได้กลับมา 140
ที่มารูป : http://cinapse.co
