โดย Average Joe
22 ตุลาคม 2013
เวลาเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น แต่มีอยู่จริง และเป็นสิ่งที่มีอำนาจเหนือทุกชีวิตในโลกใบนี้ เวลามีผลกระทบต่อเราต่างกันไปในช่วงชีวิตแต่ละช่วง ในวัยเด็กหรือหนุ่มสาว เราคิดว่าเวลาเป็นสิ่งที่มีเหลือเฟือ จนบางครั้งเรามองไม่เห็นค่า และพาให้เราทำอะไรบ้าๆ ห่ามๆ ได้ตามแรงขับของอารมณ์ จนกระทั่งเมื่ออายุมากขึ้น เราจึงพบว่า ที่แท้เวลาไม่ได้อยู่กับเรามากอย่างที่เคยคิด เวลาได้ไหลผ่านเราไปอย่างรวดเร็วโดยไม่รู้ตัว หลายคนเพิ่งมาเห็นคุณค่าของเวลาเอาเมื่อตอนที่มันเหลือน้อยเต็มที ดังเพลงของ Robbie Williams ที่บอกว่า ‘Youth is wasted on the young, before you know it’s come and gone too soon.’
ที่มารูป: https://www.movie2free.com
เมื่อเห็นโปสเตอร์หนัง About Time ที่มีเครดิตว่า From the creator of ‘Notting Hill’, ‘Love Actually’, ‘Four Weddings and a Funeral’ (ที่ดูเด่นกว่าชื่อหนังเสียอีก) บวกกับหน้าของ Rachel McAdams แล้ว หลายคนคงคิดไปในทางเดียวกันว่า “หนังรักอีหรอบนี้มันมาอีกแล้ว” แต่ช้าก่อน แม้ช่วงแรกของหนังจะนำเสนอภาพชายหนุ่มย้อนเวลาไปจีบสาวคนเดิมซ้ำแล้วซ้ำอีก จนดูเผินๆ ว่าเหมือนเป็น 50 First Dates หรือ The Vow เวอร์ชันย้อนเวลา (แถมเรื่องหลังก็มีนางเอกคนเดียวกันเสียอีก) แต่เมื่อพ้นช่วงนั้นมาแล้ว จะพบว่าสิ่งที่โดดเด่นในหนังจริงๆ กลับเป็นความสัมพันธ์ระหว่างพ่อ-ลูกชาย ที่ซาบซึ้งกินใจแบบเรียบๆ จนใครบางคนถึงกับบอกว่านี่เป็น ‘Chick Flick for Men’ เลยทีเดียว (ลืมบทห่ามๆ เพี้ยนๆ ของ Bill Nighy ใน Love Actually ไปได้เลย เพราะในเรื่องนี้ ลุงบิลเป็นคุณพ่อที่ดูอบอุ่นและน่าเข้าไปกอดสุดๆ)
เราเคยเห็นการย้อนเวลาในหนังมาแล้วหลายหน ไม่ว่าจะเป็นการย้อนไปเพื่อแก้ไขหรือเพียงสำรวจอดีตก็ตาม เช่น Back to the Future (1985), Timeline (2003), The Butterfly Effect (2004), Click (2006), 17 Again (2009), Midnight in Paris (2011), Looper (2012) และ Men in Black 3 (2012) เป็นต้น ต้องขอชม Richard Curtis ผู้กำกับ-เขียนบท ที่สามารถทำให้เรื่องย้อนเวลาใน About Time ไม่ดูซ้ำซากจำเจและน่าเบื่อ
ชีวิตคนเราล้วนเต็มไปด้วยเรื่องผิดพลาดนานัปการ หลายคนมักมานึกเสียดาย/เสียใจภายหลังว่า “หากรู้อย่างนี้ ฉันจะ…” แต่ About Time แสดงให้เห็นว่า ถึงจะมีอำนาจย้อนเวลาได้ ก็ใช่ว่าการแก้ไขความผิดพลาดในอดีตจะทำให้ปัจจุบันดีขึ้นทุกครั้งไป หากเราลองเปลี่ยนมุมมอง และยอมรับความจริงว่า มนุษย์ทุกคนล้วนเคยทำผิดพลาด และความผิดพลาดทั้งหลายในชีวิตของเรานั่นเองที่เป็นบทเรียนสอนให้เราไม่ทำผิดพลาดซ้ำ และหล่อหลอมให้เราเป็นเราในทุกวันนี้ เรื่องในอดีตทั้งดีและไม่ดีมิใช่สิ่งที่เราควรนำมานึกเสียใจหรือเสียดาย เรามองย้อนไปในอดีตได้ โดยให้อดีตเป็นประวัติศาสตร์สะท้อนปัจจุบันของเราเท่านั้น สิ่งที่สำคัญก็คือ หากเราเรียนรู้ที่จะมีความสุขกับปัจจุบันแล้ว การย้อนเวลาก็ไม่ใช่เรื่องจำเป็นอีกต่อไป (สังเกตว่าการย้อนเวลาของพระเอกช่วงต้นและช่วงหลังต่างกันมาก ทั้งความถี่และจุดประสงค์)
สิ่งที่ชอบอีกอย่างคือ หนังแสดงให้เห็นว่า ความผิดพลาดและความไม่สมบูรณ์แบบบางอย่าง ไม่ใช่เรื่องที่ต้องมากังวลเสมอไป แต่กลับมองว่ามันคือสีสันของชีวิตที่เราสามารถหัวเราะไปกับเรื่องราว ณ ขณะนั้น และนำมาเล่าใหม่ซ้ำๆ ได้เมื่อเราย้อนมองมัน เช่น ฝนตกในงานแต่งงาน โดนเจ้านายด่า ลูกสาววัยห้าขวบเอาเอกสารเรื่องงานไปทำลายเป็นชิ้นๆ ฯลฯ
ถ้ามองว่า Looper ได้ก้าวข้ามความเป็นหนังไซไฟไปสู่หนังปรัชญาการเวียนว่ายตายเกิดแล้ว About Time ก็คงเป็นหนังย้อนเวลาอีกเรื่องที่ก้าวข้ามความเป็นหนังรักโรแมนติกไปสู่หนังชีวิตเกี่ยวกับครอบครัวและความสัมพันธ์ และทำให้เราฉุกคิดถึงคนใกล้ตัวของเรา นี่ไม่ใช่ “หนังรัก” ทั่วๆ ไป แต่เป็น “หนังเกี่ยวกับความรัก” ที่ขอแนะนำให้ทุกคนดูกับคนที่คุณรัก ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ พี่น้อง เพื่อน แฟน สามีภรรยา เมื่อดูจบแล้วคุณอาจจะรักกันมากขึ้น และเห็นคุณค่าของเวลาที่มีร่วมกันมากขึ้นด้วย
8/10 ครับ ^_^
