โดย Average Joe
6 กุมภาพันธ์ 2014
ที่มารูป: https://images-na.ssl-images-amazon.com
หลังจากที่ดู Y tu mamá también (2001) จบ นอกจากเนื้อหาของหนังที่ “แรง” และ “โดน” แล้ว สิ่งหนึ่งที่จำไม่ลืมก็คือชื่อของผู้กำกับ Alfonso Cuarón ที่อยู่ในความสนใจของเรามานับตั้งแต่นั้น จะว่าไปตอนนั้นก็รู้สึกว่าชื่อนี้มันคุ้นๆ มาจากไหน พอลองไปค้นๆ ดู ปรากฏว่าเขาก็คือคนที่กำกับ Great Expectations (1998) และ A Little Princess (1995) นั่นเอง ขอบอกว่าดูเรื่องแรกเพราะจะดูนางเอก ดูจบก็ประทับใจตัวละคร โทนสีของหนัง และเพลงประกอบมากๆ ส่วนเรื่องที่สองบังเอิญได้ดูทางเคเบิล น้องหนูที่แสดงเป็นตัวเอกหน้าตาน่ารักดี แต่เนื้อเรื่องเดาได้แบบเทพนิยายไปหน่อย จากนั้นได้ยินข่าวว่าเฮียจะมากำกับตอนที่สามของซีรีส์พ่อมดแฮร์รี่ Harry Potter and the Prisoner of Azkaban (2004) ก็ตื่นเต้น เพราะเป็นตอนหนึ่งที่เราชอบที่สุดตอนอ่านหนังสือ ผลงานออกมาเป็นที่น่าพอใจมาก (อย่างน้อยก็ไม่น่าเบื่อแบบสองตอนแรกที่ Chris Columbus กำกับ)
ไม่กี่ปีถัดมา ก็ได้ดู Children of Men (2006) ขณะที่เรียนอยู่เมืองจีน หนังไซไฟดิสโทเปียเรื่องนี้ เป็นหลักฐานพิสูจน์ความเทพของเฮียอย่างแท้จริง ไม่ว่าจะเป็นเทคนิคฉาก long take อันโด่งดัง และเนื้อหาด้านปรัชญาที่แฝงอยู่ในหนัง และเนื่องจากที่จีนมีดีวีดีหนังยุโรปนอกกระแสให้เสพมากกว่าตอนอยู่ไทย จึงไปค้นเจอ Sólo con tu pareja (Love in the Time of Hysteria, 1991) ที่เฮียกำกับไว้นานแล้ว จำไม่ได้หรอกว่าเนื้อเรื่องเป็นยังไง รู้แต่ว่าเป็นหนังตลกร้าย ตัวละครดูป่วยๆ ป่วงๆ วุ่นวายๆ แต่ก็เพลินดี ฮ่ะๆๆ
จากนั้นอีกหลายปี ชื่อของเฮียกัวรองก็กลับมาอยู่ในความสนใจของเรา (และคอหนังทั่วโลก) อีกครั้ง เมื่อหนัง Gravity (2013) ออกฉาย และสร้างความฮือฮาในวงกว้างด้วยฉาก long(er) take (เทพมว้ากกกก) และปรัชญาลึกซึ้งเช่นเดิม (แม้พล็อตเรื่องจะไม่มีอะไรเลยก็ตาม ฮา…) ล่าสุดเฮียเพิ่งคว้ารางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยมจาก Golden Globes และ DGA (Directors Guild of America) และได้ชิงออสการ์อีกสามตัว และไม่ว่าจะได้รางวัลหรือไม่ เราก็ขอปวารณาตัวเป็นติ่งเฮียกัวรองต่อไป ฮิ้ววว
