Heart Purifier

ปิดทองหลังพระ (สำ) ก. ทำความดีแต่ไม่ได้รับการยกย่อง เพราะไม่มีใครเห็นคุณค่า. (จาก พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน ) เราได้ยินสำนวน “ปิดทองหลังพระ” กันเสมอ เมื่อมีคนพูดถึงการทำความดีโดยไม่หวังผลตอบแทน ให้เราหมั่นปิดทองหลังพระไปเรื่อยๆ แม้ไม่มีใครเห็นก็ไม่เป็นไร

เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ระหว่างทางไปหมู่บ้านม้ง มีการปลูกผักเป็นภูเขาหลายๆ เขาติดกัน ผักใบใหญ่มาก จึงถามพี่ในทีมว่ามันคือผักอะไร พี่ตอบว่า กะหล่ำปลีไงน้อง ฉันจึงถามต่อด้วยอาการงงงวยว่า ได้ไงพี่ กะหล่ำมันเป็นหัวๆ นี่มันใบใหญ่เบ้อเร่อ

การให้อยู่คู่กับสังคมเรามานาน เราเชื่อในเรื่องให้แล้วได้บุญ เราจึงชอบให้สิ่งของ เมื่อเราอยากได้บุญ เราจึงมักให้กับพระ เราเรียกทำบุญ หรือให้ผู้ยากไร้ เราเรียกบริจาค

ฉันถามคุณหมอศัลยกรรมตกแต่งว่า ทำไมคนถึงทำศัลยกรรมความงาม คุณหมอมองหน้าฉัน แล้วถามกลับว่า นั่นสิ ทำไม คุณเป็นผู้หญิง คุณว่าทำไม

ย่ำค่ำ ฉันออกไปหน้าบ้าน เงยหน้าขึ้นมองฟ้า พระจันทร์วันนี้สวยจัง หนึ่งวินาทีต่อมา ฉันพบว่า พระจันทร์เบี้ยว ไม่เต็มดวง เพียงแค่หนึ่งวินาทีผ่านไป พระจันทร์กลายเป็นไม่สวยไปเสียแล้ว ฉันมองเข้าไปที่ความคิดของตัวเอง แล้วถามว่า อะไรคือสาเหตุที่ทำให้ฉันเปลี่ยนพระจันทร์เป็นไม่สวย

ซวนเซ ผู้คนเบียดเสียด ฉันพยายามทรงตัวในความแออัด ไม่ให้ล้ม คนมากมาย ฉันเห็นแต่ความเดียวดาย ความเหงา ในสายตาของคนเหล่านั้น

น้องน้อยของพี่ พี่เห็นน้องเป็นเด็กน้อยเรื่อยมา จนวันหนึ่่ง น้องวิ่งมาหาด้วยอาการร้อนรน พี่มองเห็นดวงตากลมโตสุกใสเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น แล้วน้องก็กลั้นใจ ถามพี่ออกไป ว่า รักแท้ คืออะไร

จำได้ไหม รักของเราเริ่มต้นเมื่อไหร่ ในค่ำคืนที่ฟ้าเกลื่อนไปด้วยดวงดาว เธอกระซิบข้างหูฉัน แล้วทันใดนั้น โลกของฉันก็เปลี่ยนไป

ครั้งหนึ่งที่ฉันทำงานชายแดน ฉันและทีมต้องการทางจาก อ.ปาย จ.แม่ฮ่องสอนเพื่อจะไปอ.เวียงแหง จ.เชียงใหม่ โดยปกติแล้วเราจะวิ่งที่ถนนสายหลัก คือวิ่งจากปายออกมาเลี้ยวซ้ายไปเชียงดาว แล้วเลี้ยวเข้าเวียงแหง แต่วันนั้นบังเอิญฉันได้เห็นป้ายเขียนว่าทางไปเวียงแหงซึ่งดูจากแผนที่แล้วเหมือนจะเป็นทางลัด เราเลยลองเลี้ยวเข้าไปทางนั้นดู เมื่อเลี้ยวเข้าไปได้สักพัก ถนนลาดยางเริ่มหาย กลายเป็นถนนลูกรัง นานๆ จะได้เห็นบ้านคนเสียที นั่งไปสักพักก็คิดว่าควรจะย้อนกลับหรือไม่ แต่อีกใจก็คิดว่า ถ้าเรามาใกล้จะถึงแล้วล่ะ เราก็เลยไม่ย้อนกลับ มองทางไปก็ไม่มีวี่แววจะไปถึง สัญญาณโทรศัพท์ไม่มี ขนม น้ำที่ตุนไว้ก็เกือบหมด

ฉันอยู่ที่เดิมตลอดมา คอยมองเธออยู่ห่าง ๆ แต่เธอไม่เคยสังเกตเห็น ยิ้มของเธอช่างสดใส ทำให้โลกเบิกบาน