ดูหนังอย่างคนเบี้ยน้อยหอยน้อย 113; ดู Guardians of the Galaxy Vol. 2 หนังภาคต่อเรื่องที่ 2 ของทีมการ์เดียนส์ และเรื่องที่ 15 ของจักรวาลภาพยนตร์มาร์เวล (อ่านเรื่องของจักรวาลมาร์เวลได้ในเบี้ยน้อยฯ 035 Avengers: Age of Ultron #ขายของแต่หัววัน)
หนัง Guardians of the Galaxy ภาคแรก เมื่อปี 2014 นั้น เป็นความสำเร็จที่นับว่าช็อกซีนีมาในระดับหงายเงิบ เพราะถ้าดูจากหน้าหนัง มันเทียบกับเรื่องอื่นๆ ในแฟรนไชส์ไม่ได้เลย แล้วหนังก็ออกแนวป่วงๆ เกรียนๆ พิลึก ในช่วงแรกก็เลยหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะถูกเหยียดหยามว่าล่มแหงๆ
แต่ที่ไหนได้ นอกจากจะประสบความสำเร็จอย่างถล่มทลายในบ็อกซ์ออฟฟิศแล้ว Guardians of the Galaxy ยังทะยานไปถึงจุดที่ไม่มีหนังเรื่องใดในแฟรนไชส์เคยทำได้มาก่อน กล่าวคือ หนังได้เข้าชิงรางวัลบทภาพยนตร์ดัดแปลงยอดเยี่ยมจากหลากหลายสถาบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งรางวัลใหญ่สุดในสาขาเขียนบท อย่าง Writers Guild of America Award (รางวัลสมาคมนักเขียนแห่งอเมริกา) โดยเข้าชิงร่วมกับ American Sniper, Gone Girl, Wild และ The Imitation Game ซึ่งเป็นหนังสายแข็งทางด้านบททั้งนั้น เจ๋งมั้ยล่าาาา
นับว่าโครงการพัฒนาบทหนังที่มาร์เวลก่อตั้งขึ้นนั้นได้ผลจริงๆ เพราะมันเปิดโอกาสให้คนเขียนบทหน้าใหม่ไฟแรงได้นำเสนอไอเดียใหม่ๆ ในการดัดแปลงคอมิกส์เป็นหนัง ดังเช่นที่ นิโคล เพิร์ลแมน ทำกับ Guardians of the Galaxy เพิร์ลแมนมาเข้าร่วมโครงการในปี 2009 เมื่ออายุได้ 28 และเพิ่งได้รับรางวัลชนะเลิศการเขียนบทหนังไซ-ไฟอวกาศจากเทศกาลภาพยนตร์ในนิวยอร์ก ด้วยความที่เธอสนใจเรื่องแนวไซ-ไฟอวกาศ เธอจึงเลือกคอมิกส์ Guardians of the Galaxy มาดัดแปลงเป็นบทหนัง โดยคัดเลือกตัวละครจากทีมการ์เดียนส์ ซึ่งเดิมมี 10 กว่าตัว เอามาแค่ 5 ตัว ผูกเรื่องโดยใช้โครงสร้างความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครทั้งห้าเป็นพื้นฐาน จนได้บทร่างแรกไปนำเสนอบอร์ดของค่าย ผลปรากฏว่า ทางค่ายอนุมัติให้สร้างทันที เพิร์ลแมนจึงได้เป็นผู้เขียนบทหญิงคนแรกของจักรวาลมาร์เวล
เธอใช้เวลา 2 ปีในการพัฒนาบท จนกระทั่งในปี 2012 ผู้กำกับ-เขียนบท เจมส์ กันน์ ก็ได้รับมอบหมายให้มากำกับหนัง Guardians พร้อมทั้งช่วยขัดเกลาบทให้สนุกสนานเมามันมากขึ้น อันว่าเจมส์ กันน์นั้นก็คือคนที่เขียนบทหนังซอมบี้รีเมคเรื่อง Dawn of the Dead (ปี 2004) เขียนบทและกำกับหนังเอเลียนปลิงดูดสมองเรื่อง Slither (ปี 2006) เขียนบทและกำกับหนังล้อเลียนซูเปอร์ฮีโร่เรื่อง Super (ปี 2010) หนังของกันน์ทุกเรื่องมีความกล้าที่จะแหวกแนวและมีอารมณ์ขันเพี้ยนๆ อยู่ ลักษณะเช่นนี้กลายเป็นส่วนผสมที่ลงตัวกับบทที่เพิร์ลแมนทำไว้ สุดท้ายหนัง Guardians of the Galaxy จึงกลายเป็นหนังซูเปอร์ฮีโร่เกรียนๆ ที่บทดีที่สุดในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์มาร์เวล
เรื่องราวของหนังในภาคแรก เป็นเรื่องของการก่อตั้งทีมการ์เดียนส์ ซึ่งเกิดจากการรวมตัวกันของอาชญากร 5 ตน (เรียกรวมๆ เป็น “ตน” ละกัน)
- ปีเตอร์ ควิลล์ (แสดงโดย คริส แพรตต์) ชายหนุ่มผู้มีแม่เป็นมนุษย์โลก มีพ่อเป็นมนุษย์ต่างดาว จากดาวใดไม่ปรากฏ เพราะตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยเห็นหน้าพ่อ พออายุได้ 8 ขวบ แม่ก็ตายเนื่องจากมะเร็งในสมอง แล้วเขาก็ถูกลักพาตัวโดยสลัดอวกาศแรเวเจอร์ส (Ravagers) กลุ่มหนึ่ง นำโดย ยอนดู อูดอนตา ซึ่งถูกคว่ำบาตรจากแรเวเจอร์สกลุ่มอื่นๆ ทันที เนื่องจากทำผิดกฎห้ามลักพาตัวเด็ก ปีเตอร์เติบโตขึ้นมาในหมู่โจร กลายเป็นหัวขโมยชื่อดัง ฉายา “สตาร์ลอร์ด” (เจ้าแห่งดวงดาว) ถูกหมายหัวโดยหน่วยตำรวจอวกาศโนว่าคอร์ปส์ (Nova Corps) จากคดีโจรกรรมที่ก่อขึ้นในดวงดาวต่างๆ นับไม่ถ้วน
- กามอร่า (แสดงโดย โซอี้ ซัลดานา) หญิงสาวผิวกายสีเขียว ลูกสาวบุญธรรมของธานอส จอมวายร้ายแห่งกาแล็กซี (ธานอสก็คือคนที่เสี้ยมโลกิ น้องชายของธอร์ ให้นำกองทัพเอเลียนมาบุกโลก ใน Avengers ภาคแรก) ธานอสทำลายดวงดาวของกามอร่า ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ แล้วเก็บกามอร่ามาเลี้ยงเพื่อฝึกให้เป็นมือสังหารเอาไว้ใช้งาน โดยเลี้ยงมาคู่กับเนบิวล่า เด็กสาวจากดาวอีกดวงหนึ่งซึ่งถูกธานอสฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เช่นเดียวกัน กามอร่าเก็บความแค้นธานอสไว้ในใจ แสร้งทำเป็นจงรักภักดี และจำใจทำภารกิจเลวทรามต่างๆ ที่ธานอสสั่ง เพื่อรักษาชีวิตตัวเองให้รอด รอเวลาที่จะแก้แค้น
- แดร็กซ์ (แสดงโดย เดฟ บาวทิสตา) หนุ่มใหญ่ล่ำบึ้กจากดวงดาวที่นิยมการใช้พละกำลังและการพูดตรงไปตรงมา ดวงดาวของแดร็กซ์ถูกธานอสทำลาย ลูกเมียก็ถูกฆ่าด้วยฝีมือโรแนน พันธมิตรของธานอส แดร็กซ์จึงตั้งหน้าตั้งตาตามล่าโรแนนกับธานอส ไล่ฆ่าลูกน้องโรแนนอย่างบ้าคลั่ง เมื่อถูกโนว่าคอร์ปส์จับได้ แดร็กซ์จึงถูกขังในคุกที่มีการป้องกันสูงสุด
- ร็อกเก็ต (พากย์เสียงโดย แบรดลีย์ คูเปอร์) เดิมเป็นสัตว์คล้ายแร็กคูนบนดาวดวงหนึ่ง ถูกจับมาทำการทดลองดัดแปลงพันธุกรรมจนกลายเป็นนักรบที่เชี่ยวชาญอาวุธสงครามและยุทธวิธี แต่ด้วยความที่ถูกทรมานทรกรรมมาตลอดชีวิต ก็เลยสั่งสมนิสัยแย่ๆ ไว้เยอะ เช่น ปากเสีย ชอบเอาชนะ ขี้โม้โอ้อวด และไปก่อคดีไว้ทั่ว ถูกตั้งข้อหาเป็นกระบุง
- กรูท (พากย์เสียงและแสดงด้วยเทคนิคโมชันแคปเจอร์ โดย วิน ดีเซล) มนุษย์ต้นไม้ที่มีพละกำลังมหาศาลและยืดร่างกายได้เหมือนต้นไม้แตกกิ่งออกราก พูดได้ประโยคเดียวว่า “ข้าคือกรูท” โดยใช้น้ำเสียงต่างๆ กัน ผู้ที่แปลออกมีคนเดียวคือร็อกเก็ต เพื่อนคู่หูซึ่งห่วงใยกันมาก ทั้งสองประกอบมิจฉาอาชีวะเป็นนักล่าค่าหัว และรับจ้างทำงานผิดกฎหมายทุกรูปแบบ
อาชญากรทั้งห้ามาพบกันได้เนื่องจากการโจรกรรมวัตถุทรงกลมที่เรียกกันว่า ออร์บ (orb) ทีแรกยอนดูได้รับการว่าจ้างให้ไปฉกมาจากดาวร้างดวงหนึ่ง ก็เลยมอบหมายให้ปีเตอร์ไป ปีเตอร์ได้ที หักหลังยอนดูโดยคิดจะเอาออร์บไปขายเองที่ดาวแซนดาร์ พอยอนดูรู้เรื่องก็โกรธมาก ตั้งค่าหัวปีเตอร์อย่างแพง ใครจับตัวมาได้ จ่ายทันที
ฝ่ายธานอสก็อยากได้ออร์บมาก จึงทำสัญญายื่นหมูยื่นแมวกับโรแนน ว่าถ้าโรแนนเอาออร์บมาให้ ธานอสจะช่วยทำลายดาวแซนดาร์ซึ่งเป็นปฏิปักษ์กับดาวครีของโรแนน โรแนนจึงส่งลูกน้องไปชิงออร์บจากปีเตอร์ แต่ไม่สำเร็จ
อีกคนที่อยากได้ออร์บ คือผู้อาวุโสแห่งจักรวาล นามว่า ทานีเลียร์ ทิวาน ฉายา “เดอะคอลเล็กเตอร์” (นักสะสม) แกติดต่อกามอร่าให้เอาออร์บมาให้ แกจะจ่ายค่าตอบแทนอย่างงาม กามอร่าจึงไปรอชิงออร์บจากปีเตอร์ที่ดาวแซนดาร์ ในขณะที่ร็อกเก็ตกับกรูทก็ไปดักปีเตอร์เช่นเดียวกัน เพื่อจะจับตัวไปรับค่าหัวตามที่ยอนดูประกาศไว้
เมื่อทั้งสี่เจอกัน ก็เลยกลายเป็นจลาจล จนถูกโนว่าคอร์ปส์จับได้ทั้งหมด แล้วคุมตัวไปขังคุก จึงได้เจอกับแดร็กซ์ซึ่งติดคุกอยู่ก่อน ไปๆ มาๆ ทั้งห้าก็เลยร่วมมือกันแหกคุก เพื่อจะเอาออร์บไปขายให้เดอะคอลเล็กเตอร์ แล้วเอาเงินมาแบ่งกัน เมื่อไปถึงจึงได้รู้ว่า ออร์บนั้นคือผอบ (อ่านว่า ผะ-อบ นะจ๊ะ) บรรจุหนึ่งในหกอัญมณีอันยิ่งใหญ่แห่งจักรวาล เรียกรวมว่า “อินฟินิตี้สโตนส์” (Infinity Stones) ซึ่งมีพลังอำนาจแตกต่างกันไป สำหรับมณีในออร์บนี้คือพาวเวอร์สโตน (Power Stone) เป็นอัญมณีสีม่วง มีพลังในการทำลายล้างจักรวาล ก็เลยต้องเอาใส่ออร์บไว้แบบนี้ เพราะถ้าตกลงพื้น ก็จะเกิดไฟบรรลัยกัลป์ทันที
ฝ่ายแดร็กซ์ซึ่งรอเพื่อนขายของอยู่ ได้ทำเรื่องงี่เง่าด้วยการส่งสัญญาณเรียกโรแนนมา กะว่ามาถึงจะได้ฆ่าให้ตาย โรแนนก็มาตามคำเรียกร้อง พร้อมๆ กับยอนดูและลูกน้องซึ่งมาตามล่าปีเตอร์ โรแนนชิงมณีไปได้ แล้วเอาใส่ไว้ในคทา มุ่งหน้าไปดาวแซนดาร์เพื่อเอามณีไปถล่ม ปีเตอร์จึงตกลงกับยอนดูว่าจะชิงมณีคืนมาให้ แลกกับการที่ยอนดูพาพวกเขาทั้งห้าไปช่วยกองกำลังโนว่าคอร์ปส์ปกป้องดาวแซนดาร์
ผลการต่อสู้ กลุ่มของปีเตอร์เพลี่ยงพล้ำ กรูทสละชีพเพื่อรักษาชีวิตเพื่อนๆ ไว้ ร่างแหลกสลายเหลือเพียงกิ่งไม้เล็กๆ กิ่งหนึ่ง แล้วก่อนที่โรแนนจะใช้มณีฆ่าทุกคน ปีเตอร์กับกามอร่าก็หลอกล่อให้โรแนนเผลอ จังหวะนั้นแดร็กซ์กับร็อกเก็ตก็ยิงปืนไปทำลายคทา มณีกระเด็นออกมาจะตกพื้น ปีเตอร์กระโจนไปรับไว้ได้ ทำให้ร่างของเขาถูกมณีแผดเผา เพื่อนๆ อีกสามคนรีบเข้ามาช่วยถ่ายเทพลังมณี ปีเตอร์จึงสามารถยิงพลังจากมณีไปฆ่าโรแนน แล้วเก็บมณีใส่ออร์บได้สำเร็จ
หลังจากนั้น ปีเตอร์ก็มอบออร์บให้ยอนดู ซึ่งพอกลับไปเปิดดู ปรากฏว่าเป็นของปลอม ส่วนของจริงปีเตอร์มอบให้โนว่าคอร์ปส์เก็บรักษาไว้ ร็อกเก็ตเก็บกิ่งไม้กรูทมาปลูกจนเจริญเติบโตขึ้นทีละน้อย โนว่าคอร์ปส์ลบประวัติอาชญากรรมของทั้งห้า จากนั้นทุกคนก็ได้เริ่มต้นบทบาทใหม่ของตัวเอง ในการเป็น Guardians of the Galaxy หรือผู้พิทักษ์แห่งดาราจักร (ในขณะที่ทีมอเวนเจอร์สทำหน้าที่พิทักษ์โลก)
ที่มาภาพ: comingsoon.net
เรื่องราวในหนัง Guardians of the Galaxy Vol. 2 เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากภาคแรกประมาณ 3 เดือน ทีมการ์เดียนส์รับงานกำจัดสัตว์ประหลาดที่ดาวซอฟเวอเรน (Sovereign) ซึ่งปกครองโดยสังฆราชินีอาเยชา พอทำงานเสร็จ ร็อกเก็ตดันขโมยของล้ำค่าของดาวเขามาด้วย ก็เลยถูกตามล่าอย่างดุเดือด และผู้ที่มาช่วยไว้ก็คือมนุษย์ต่างดาวที่อ้างตัวว่าเป็นพ่อของปีเตอร์ แกบอกว่าเรื่องที่ปีเตอร์สามารถถือพาวเวอร์สโตนไว้ได้นานโดยไม่ถูกพลังมณีระเบิดร่างเป็นจุณนั้น เป็นที่โจษจันกันไปทั่ว แกก็เลยรู้ทันทีว่าปีเตอร์เป็นลูกแก แล้วเรื่องราวพ่อลูกผูกจิตนี้ก็ได้นำไปสู่วีรกรรมการพิทักษ์กาแล็กซีครั้งยิ่งใหญ่ของทีมการ์เดียนส์อีกครั้งหนึ่ง
เจมส์ กันน์ ซึ่งกลับมาเขียนบทและกำกับหนังในภาค 2 นี้ รักษามาตรฐานไว้ได้ดีมาก โดยเฉพาะคุณภาพของบทและความสนุกสนาน ดิฉันกล้าพูดเลยว่าหนัง Guardians of the Galaxy ทั้งสองภาค เป็นหนังจักรวาลมาร์เวลที่สนุกที่สุดตั้งแต่เคยดูมา ส่วนเรื่องบทนั้น การที่หนังภาคแรกได้รับยกย่องมาก ก็เพราะโครงสร้างมันแข็งแรง และรายละเอียดทุกอย่างก็ผูกพันกับแก่นเรื่อง (theme) อย่างแนบแน่น ปรากฏว่าบทหนังภาค 2 ก็มีลักษณะแบบนี้เช่นเดียวกัน แล้วยังมีประเด็นที่เชื่อมโยงกับภาค 1 อย่างมีเอกภาพด้วย #วิชาการอย่างแรง
ในส่วนของ theme หนังยังคงพูดถึงการต่อสู้กับความโหดร้ายของชีวิตด้วยการเลือกทำในสิ่งที่ถูกต้อง และด้วยความรักความผูกพันอันแน่นแฟ้นระหว่างกัน เช่นเดียวกับภาค 1 เพียงแต่ในภาค 1 หนังโฟกัสที่ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อน ซึ่งแม้จะต่างเผ่าพันธุ์ แต่ก็เปรียบเสมือนครอบครัวเดียวกัน ส่วนภาค 2 ลงลึกไปที่ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อ-ลูก (มีพี่สาว-น้องสาวนิดหน่อย) แล้วยังมีประเด็นที่น่าสนใจอีกอย่างหนึ่ง คือเรื่อง “อัตตา” (Ego) ใครจะไปคิดว่าหนังซูเปอร์ฮีโร่ตลกโปกฮาบ้าบอ จะแสดงการก่อเกิดและเติบโตของอัตตาให้เราเข้าใจชัดได้ขนาดนี้ เราได้เห็นเลยว่า การที่คนเราคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่มาก ถึงขั้น “ข้าคือโลก” หรือ “ข้าคือพระเจ้า” นั้น มันมีต้นกำเนิดและพัฒนามาอย่างไร แล้วการจะทำลายอัตตาที่สร้างสมมายาวนาน เป็นสิ่งที่ยากเย็นขนาดไหน เรียกได้ว่า หนังนำเสนอประเด็นทางจิตวิทยาอย่างเน้นๆ เลย ตั้งแต่ภาคแรกที่ปูพื้นความเป็นมาของตัวละครแล้ว ดิฉันว่าถ้าแม่ดิฉันใช้หนังเรื่องนี้เป็นสื่อการสอน น่าจะเข้าท่าดี #เดี๋ยวจะเอาไปเสนอขาย
สรุป: จ่าย 140 ได้กลับมา 190
หมายเหตุ: เพลงเพราะๆ ในยุค 70s ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของหนังภาคแรก ก็ยังมีในภาคนี้นะจ๊ะ เรื่องเพลงนี่ก็เป็นไอเดียของเจมส์ กันน์ ที่ให้ใส่เข้ามาเพื่อเป็นสิ่งแทนความผูกพันระหว่างปีเตอร์กับแม่ และในเวลาเดียวกันก็เป็นมุขตลกของหนังด้วย ปรากฏว่าความซาบซึ้งกับความฮามันผสานกันอย่างเป๊ะปังมาก จนกระทั่งเพลงประกอบ (ซึ่งเจมส์ กันน์ คัดเลือกเองอย่างพิถีพิถันทั้งสองภาค) กลายเป็นเอกลักษณ์ของหนัง และนำไปสู่การตั้งชื่อหนังภาค 2 ว่า Vol. 2 เพื่อเลียนล้อกับชื่ออัลบั้มรวมเพลงที่แม่อัดให้ปีเตอร์นั่นเอง #ลึกซึ้งยิ่งนัก
โดย ปวิวัณณ์ คำเจริญ
9 พฤษภาคม 2560
(ขอบคุณภาพปกจาก marvelspoileroficial.blogspot.com)
