โดย Average Joe
29 สิงหาคม 2012
ที่มารูป: http://www.impawards.com
เมื่อเวลาเราเห็นคู่รักวัยชราไปไหนมาไหนด้วยกัน เดินจูงมือกัน ดูแลกันตลอดเวลา เรามักจะยิ้มพลางคิดในใจว่า “น่ารักจัง” และอาจจะคิดต่อไปอีกว่า อะไรคือเคล็ดลับที่ทำให้เขาทั้งคู่รักกันยืนยาวมาจนถึงตอนนี้
หนังรักหลายเรื่องอาจจะจบลงที่ฉากที่พระเอกนางเอกได้ลงเอยแต่งงานกันอย่างมีความสุข บางเรื่องก็พูดถึงชีวิตหลังแต่งงาน ที่ต้องทำงาน ต้องเลี้ยงลูก ต้องฝ่าฟันอุปสรรคสารพัดกว่าจะผ่านมาได้ แต่ถ้าหากว่าการงานมั่นคงแล้ว ลูกๆ ก็โตจนหาเลี้ยงตัวเองหรือมีครอบครัวไปแล้ว อะไรคือสิ่งที่เหลือให้คู่ชีวิตแก่ๆ ได้หวังกันอยู่ล่ะ
Hope Springs เป็นหนึ่งในหนังไม่กี่เรื่องที่พูดถึงคู่รักวัยชรา และ “ความหวัง” ที่เหลืออยู่ในชีวิตคู่ของคนทั้งสอง และสิ่งที่ป้าเคย์ (Meryl Streep) หวังจากลุงอาร์โนลด์ (Tommy Lee Jones) ก็คือการแสดงออกว่า “ยังรัก” กันอยู่ เมื่อพยายามก็แล้ว ผลักดันก็แล้ว ป้าก็ยังมองไม่เห็นทางไป จึงต้องบังคับสามีสุดที่รักไปรับการบำบัดชีวิตคู่กับดร.เฟลด์ (Steve Carell) จุดสำคัญของเรื่องไม่ได้อยู่ที่ผลจะเป็นอย่างไร (เพราะเราคงพอเดากันได้) แต่อยู่ที่ขั้นตอนการบำบัดของคุณหมอที่ใช้ทั้งไม้อ่อน ไม้แข็ง และลูกล่อลูกชนอีกมากมาย ที่ทำให้สองลุงป้าได้รื้อฟื้นและเปิดเผยความทรงจำ ความคับข้องใจ ความน้อยใจ และ “ความหวัง” ให้อีกฝ่ายได้รับรู้
แม้จะดูเหมือนว่า จุดหมายปลายทางของการบำบัด จะไปจบลงที่ “เซ็กส์” แต่จริงๆ แล้วมันไม่ใช่เรื่อง “คนแก่ตัณหากลับ” แต่อย่างใด ทว่ามันเป็นเรื่องของความปรารถนา (passion) ในวัยชรา ที่หากคู่รักคู่ใดยังคงรักษาสิ่งนี้ไว้ได้ ก็จะทำให้เกิดประกายแห่งความรักที่ยังคงสดใสอยู่เรื่อยๆ เพราะคำสาบานระหว่างคู่แต่งงานที่ว่า to have and to hold, from this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health ลงท้ายด้วย “until death do us part (จนกว่าความตายจะพรากเราจากกัน)” มิใช่ “until old age do us part (จนกว่าวัยชราจะพรากเราจากกัน)” ปลายทางของความรักของคนสองคนจะไปสิ้นสุดกันที่ใดหรือแบบไหน ก็อยู่ที่ว่า ทั้งสองจะยังสามารถคงความปรารถนา (ซึ่งไม่จำเป็นต้องเกี่ยวกับเรื่องทางกายก็ได้) ต่อกันและกันได้นานเท่าไร ในขณะที่เงื่อนไขหลายอย่างในชีวิตได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว
บทนี้ของ Meryl Streep คงไม่ถึงกับทำให้เธอได้ชิงออสการ์อีกรอบ (ซึ่งเธอคงเริ่มเบื่อแล้ว) เรียกได้ว่าเป็นงานหมูๆ สำหรับตัวแม่ทางการแสดงจริงๆ แต่บทง่ายๆ แบบนี้แหละ เจ้าป้าเมอรีลก็ยังสามารถทำให้ดูมี “อะไร” ขึ้นมาได้ ป้าเคย์ในเรื่องทั้งตลก อ่อนไหว น่าเห็นใจ ทว่าเข้มแข็งและมุ่งมั่นมากๆ ที่คิดจะ “กอบกู้” ชีวิตรักของตนและสามี ส่วน Tommy Lee Jones ที่เรามักจะคุ้นกับบทหน้าตายอย่างในหนัง Men In Black หรือ No Country for Old Men ก็ได้แสดงอารมณ์อันหลากหลายให้ได้ชมกัน และทำให้ลุงอาร์โนลด์เป็นผู้ชายที่ดูภายนอกเหมือนจะทื่อๆ ไร้อารมณ์ แต่จริงๆ แล้วก็รักเมียมากด้วยเช่นกัน
ตัวหนังอาจจะไม่ได้ “ตลก” อย่างที่หลายคนคาดไว้ (เพียงเพราะว่าเป็นหนังจากผู้กำกับ The Devil Wears Prada หรือชื่อ Steve Carell ที่ต่อท้ายชื่อนักแสดงรุ่นใหญ่ทั้งสอง) แต่ส่วนที่เป็นดรามาของเรื่อง น่าจะทำให้คนที่มีคู่หลายคนได้ข้อคิดว่า เคล็ดลับในการรักษาชีวิตคู่ให้ยาวนานและมีความสุข ควรจะประกอบด้วยอะไรบ้าง
7/10 ครับ
