เมื่อมิสเตอร์ดาร์ซีสวมวิญญาณเฉินหลง ลุยเดี่ยวลงฟัดแหลกกับแก๊งอันธพาลเป็นตับ สิ่งที่ได้คือความเท่ เนี้ยบ เฉียบ เป๊ะ ดูดีมีสกุล และมันระเบิดระเบ้อ และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นในหนังสายลับสุภาพบุรุษ Kingsman: The Secret Service ตลอดสองชั่วโมงเศษ
เนื้อเรื่องคร่าวๆ กลุ่มปฏิบัติการลับที่ชื่อ Kingsman กำลังประสบปัญหาสายลับตายติดๆ กัน จึงต้องเฟ้นหาเด็กรุ่นใหม่มาฝึกและเตรียมพร้อมออกปฏิบัติภารกิจแทนคนเก่า แฮรี่ ฮาร์ท (Colin Firth) สายลับรุ่นลุงถือโอกาสเป็นป๋าดัน เลือกเอ๊กซี่ (Taron Egerton) หนุ่มเกรียนฝีมือดีมาฝึกสอนทั้งวิชาสายลับและความเป็น “สุภาพบุรุษ” ระหว่างนั้นทีม Kingsman ก็ต้องรับมือกับผู้ร้ายอัจฉริยะโรคจิตสุดวายป่วง (Samuel L. Jackson) ไม่ให้ดำเนินแผนการชั่วร้ายได้สำเร็จ…จริงอยู่ที่พล็อตแบบนี้ดูเหมือนจะไม่เห็นมีอะไรแปลกใหม่และเดาได้ง่ายสุดๆ แต่รายละเอียดที่มาเสริมพล็อตหลักนั่นต่างหากที่ทำให้มันโคตรสนุกแบบไม่มีฉากน่าเบื่อเลยแม้แต่ฉากเดียว
เมื่อดูจาก codename ของสายลับแต่ละคนที่เป็นชื่ออัศวินและบุคคลในตำนานกษัตริย์อาเธอร์ก็พอเข้าใจได้ว่าสายลับในเรื่องนี้เป็นส่วนผสมระหว่างเจมส์ บอนด์ และเหล่าอัศวินโต๊ะกลม ซึ่งใกล้เคียงคำว่า “เชื้อพระวงศ์” หรือ “สูงศักดิ์” ไปด้วย แต่การเป็นผู้ดีมีศักดิ์นี้ก็ไม่ได้ทำให้พวกเขาตัดสินใครจากชาติกำเนิดหรือทรัพย์สินแต่อย่างใด สิ่งที่พวกเขา (หรืออย่างน้อยก็แฮรี่) ยึดถือเป็นหลักสำคัญของการเป็น “ผู้ดี” ก็คือ กิริยามารยาทที่ควรปฏิบัติต่อผู้อื่นต่างหาก
ประโยค Manners Maketh Man (กิริยาส่อสกุล) น่าจะสื่อถึงอัตลักษณ์ของตัวละครเอกในเรื่องได้เป็นอย่างดี ในอีกฉากหนึ่ง แฮรี่ได้ยกข้อความของเฮมิงเวย์ที่ว่า “There is nothing noble in being superior to your fellow man; true nobility is being superior to your former self.” เพื่ออธิบายความเป็นผู้ดีมีเกียรติที่แท้ให้เอ๊กซี่ฟัง และคุณสมบัติของผู้ดีที่แฮรี่ใช้สอนเอ๊กซี่นี้ก็ดูจะเป็นภาพตรงข้ามกับบรรดานักการเมืองหรือเศรษฐีทั้งหลายที่หลงใหลอำนาจและเงินทอง จนต้องกลายเป็นเหยื่อของผู้ร้ายไปอย่างง่ายดาย
ที่มาภาพ: nofilmschool.com
Kingsman: The Secret Service คือความบันเทิงเหนือความคาดหมาย ที่อยากจะใส่ hashtag รัวๆ ว่า “ปรบมือสิครับรออะไรกันอยู่” แม้ดูเผินๆ แล้วหนังจะมาแนวเดียวกับหนังสายลับรุ่นพี่อย่าง James Bond แต่ Kingsman ก็ไปไกลกว่าหนังบอนด์ตรงที่กล้าทำอะไรนอกกรอบแบบที่คนดูคาดไม่ถึง เช่น มุกตลกหน้าตายกวนบาทา ฉากแอ็กชันที่เว่อร์หลุดโลก (แต่ก็มันสะใจสุดๆ) งานเอฟเฟ็กต์ด้านภาพที่ชวนตะลึง การสร้างตัวละครที่น่าสนใจทั้งฝ่ายผู้ดีและผู้ร้าย และที่สำคัญคือ โครงเรื่องและการดำเนินเรื่องที่ตื่นเต้นน่าติดตามตั้งแต่ต้นจนจบ
ซึ่งทั้งหมดนี้ต้องยกความดีให้ Matthew Vaughn ผู้กำกับ-ร่วมเขียนบท ที่ขนความบ้าระห่ำและโกลาหลมาใส่ในหนังได้อย่างสนุกสนาน และยังคงรักษาสไตล์ผู้ดีมีรสนิยม ผสมผสานกันได้อย่างลงตัวสุดๆ
ฉาก…ระเบิดในตอนท้ายที่มีเพลง Pomp & Circumstance ของ Sir Edward Elgar ประกอบด้วยนี่ นับว่าเป็นฉากกวนตีนสุดติ่งจริงๆ และมันคือความหายนะที่บันเทิงระดับสิบกะโหลก พอๆ กับฉากลิฟต์เปิด “ติ๊ง” ใน Cabin in the Woods เลยก็ว่าได้
ท้ายสุดนี้ ขอกรี๊ดเฮียคอลิน เฟิร์ธและเฮียมาร์ค สตรอง พวกเฮียใส่สูทแล้วเท่มากจริงๆ ดูจบแล้วผมนี่อยากตัดสูทดีๆ ไว้ใส่สักตัวเลยครับ แหม่
10/10 ครับ
#ปรบมือสิครับรออะไรกันอยู่
โดย Average Joe
26 กุมภาพันธ์ 2015
(ขอบคุณภาพปกจาก amanandawatch.com)
