ดูหนังอย่างคนเบี้ยน้อยหอยน้อย 148; ดูหนังที่ชื่อแปลกประหลาดที่สุด “ตับอ่อนเธอนั้นขอฉันเถอะนะ” #จะเอาไปทำอะไรค้าาา
นี่คือหนังญี่ปุ่นที่กระแสแรงตั้งแต่อ้อนแต่ออก เพราะสร้างมาจากนวนิยายที่โด่งดังมากๆ ตั้งแต่เผยแพร่ทางเว็บไซต์นักเขียนออนไลน์เมื่อปี 2014 จนกระทั่งได้พิมพ์รวมเล่มเมื่อปี 2015 ก็ขายได้เกือบสองล้านเล่ม ผู้แต่งคือ สึมิโนะ โยรุ บรรจงตั้งชื่ออย่างไพเราะว่า 君の膵臓をたべたい อ่านว่า คิมิโนะ ซุยโซโวะ ทะเบะตั้ย แปลว่า อยากกินตับอ่อนของเธอ #เมิงเป็นซีอุยหรา ฉบับแปลไทยโดยธีราภา ธีรรัตนสถิต ใช้ชื่อว่า “ตับอ่อนเธอนั้นขอฉันเถอะนะ” เมื่อนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ มีชื่อภาษาอังกฤษว่า Let Me Eat Your Pancreas (ให้ฉันกินตับอ่อนของเธอเถอะนะ) กำกับโดย ทสึคิคาวะ โช ผู้กำกับเรื่อง The 100th Love with You (อ่านได้ในเบี้ยน้อยหอยน้อย 117) เขียนบทโดย โยชิดะ โทโมโกะ ผู้เขียนบท Tomorrow I will Date with Yesterday’s You (อ่านได้ในเบี้ยน้อยหอยน้อย 089) #นี่ดิฉันทำไมดูทุกเรื่อง
ที่มาภาพ: blog.asianwiki.com
Let Me Eat Your Pancreas เป็นเรื่องของอาจารย์หนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งใช้ชีวิตจมอยู่กับอดีตเมื่อ 11 ปีที่แล้ว ตอนที่เขายังเป็นนักเรียนมัธยมปลาย เขาเก็บสมุดบันทึกเล่มหนึ่งได้โดยบังเอิญ เป็นสมุดของ ยามาอุจิ ซากุระ เพื่อนนักเรียนหญิงร่วมชั้นซึ่งไม่เคยคุยกันเลยก่อนหน้านี้ สมุดเล่มนั้นทำให้เขาได้รู้ว่าเธอกำลังจะตายในอีกไม่นาน แล้วหลังจากนั้น โดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว เธอก็กระโจนเข้ามาในชีวิตเขา และทำให้มันหัวหกก้นขวิดชุลมุนชุลเกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่นั่นก็เป็นช่วงเวลาอันมีค่าซึ่งเขาไม่อาจลืมเลือน
ว่าที่จริงหนังเรื่องนี้ก็ไม่ได้แตกต่างจากหนังเรื่องอื่นๆ ในแนวเดียวกัน ถ้ามองในแง่ของโครงสร้างหลักและทิศทางในการเร้าอารมณ์คนดู กล่าวคือ
องก์ 1 พระเอกได้รู้ความจริงว่านางเอกป่วยเป็นโรคร้ายใกล้ตาย ช่วงนี้จะเป็นการปูพื้นให้คนดูสนุกสนานไปกับการทำความรู้จักตัวละคร
องก์ 2 พระเอกนางเอกใช้เวลาร่วมกันให้มีความสุขที่สุด ในขณะเดียวกันหนังก็จะทิ้งเงื่อนงำบางอย่างไว้ให้ติดตาม นี่จะเป็นช่วงเวลาที่คนดูจิกหมอนฟินเฟร่อ อินไปกับความรักและความน่ารักของพระเอกนางเอก แต่ก็มีความเศร้าอยู่ลึกๆ
องก์ 3 เฉลยเงื่อนงำที่โปรยไว้ในองก์ 2 นางเอกจะตายไหมไม่รู้ แต่คนดูตายค่ะ น้ำตาจะไหลกี่ห่าก็แล้วแต่พื้นฐานของแต่ละคนว่าหนังจะ ‘โดน’ มากน้อยแค่ไหน
หนังญี่ปุ่นแนวเรียกน้ำตาส่วนใหญ่ก็มักจะมีโครงสร้างแบบนี้ทั้งนั้น แต่ในขณะเดียวกัน หนังแต่ละเรื่องก็มี ‘ความสร้างสรรค์’ บางอย่างที่น่าสนใจ จนดิฉันอดไม่ได้ที่จะต้องมาดูมันสักหน่อย อย่างเรื่อง Let Me Eat Your Pancreas เนี่ย พูดได้ว่ากระตุ้นความสนใจตั้งแต่ชื่อเรื่องแล้ว เห็นคนฮือฮากันพอสมควรว่านี่มันหนังปอบหยิบหรืออะไร แล้วทำไมหนังรักโรแมนติกเรียกน้ำตาจึงมีชื่อพิลึกพิลั่นเช่นนี้ นับได้ว่าชื่อหนัง (ซึ่งจริงๆ คือชื่อนวนิยาย) เป็นจุดขายชั้นดีทีเดียว แล้วเขาก็ไม่ได้ขายทิ้งขายขว้าง เพราะประโยค “อยากกินตับอ่อนของเธอ” เป็นข้อความที่มีความสำคัญและมีความหมายมากๆ สำหรับหนังเรื่องนี้ เป็นความหมายที่อ่อนหวานซาบซึ้งและสยิวกิ้วสุดๆ เลยแหละ จะกินตับ เอ๊ย! กินใจ เบอร์ไหนก็ควรที่ทุกท่านจะได้พิสูจน์ด้วยตนเอง #มุขนี้เข้าข่ายเล่นทิ้งเล่นขว้างนะคะ
นอกจากชื่อเรื่อง อีกสิ่งหนึ่งที่น่าสนใจก็คือมุมมองเกี่ยวกับชีวิตและความตายที่นำเสนอในหนัง ดังที่ดิฉันเคยกล่าวไว้ในเบี้ยน้อยหอยน้อย 061 If Cats Disappeared from the World ว่า “ญี่ปุ่นมีวรรณกรรมและภาพยนตร์จำนวนมากที่ใคร่ครวญเกี่ยวกับความตายและความหมายของชีวิตอย่างจริงจัง พร้อมทั้งชวนให้ผู้อ่านผู้ชมคิดคำนึงถึงเรื่องนี้อย่างลุ่มลึก” นั้น Let Me Eat Your Pancreas ก็ถือว่าสอบผ่านในส่วนนี้อย่างงดงาม อาจจะไม่จริงจังหรือลุ่มลึกเท่าเรื่องอื่นๆ แต่ก็มีแง่มุมที่กระทบใจไม่ใช่น้อย ช่วงต้นๆ จนมาถึงกลางเรื่อง คือองก์ 1 – องก์ 2 ดังที่กล่าวข้างต้น ดิฉันคิดในใจว่า เรื่องนี้ทำอะไรกุไม่ได้ร้อกกก ขำๆ เด็กๆ แต่พอถึงองก์ 3 รู้ตัวอีกที ห้ะ!! น้ำตากุไหลอาบหน้าเชี้ยวววว รีบควานหาทิชชู่มาเช็ดน้ำมูกน้ำตาเป็นพัลวัน
นักแสดงในหนังเรื่องนี้มี 2 รุ่น รุ่นโตซึ่งรับบทตัวละครในวัยทำงานนั้นถือว่าเป็นระดับท็อปของวงการเลย ใครที่เป็นแฟนหนัง-ละครญี่ปุ่นจะต้องรู้จัก โองุริ ชุน กับ คิตางาวะ เคโกะ แน่ๆ สองคนนี้รับประกันคุณภาพได้อยู่แล้ว ส่วนนักแสดงรุ่นเล็กซึ่งรับบทตัวละครในวัยเรียน ได้แก่ คิตามุระ ทาคุมิ กับ ฮามาเบะ มินามิ ดิฉันเพิ่งเคยเห็นฝีมือ รู้สึกว่าน้องเข้าถึงบทบาทได้อย่างยอดเยี่ยมจริงๆ #ตับอ่อนน้องนั้นหั่นให้ป้าเหอะนะ #หม่ำๆ
สรุป: จ่าย 140 ได้กลับมา 155
โดย ปวิวัณณ์ คำเจริญ
28 พฤศจิกายน 2560
(ขอบคุณภาพปกจาก moviebuff.com)
