โดย ปวิวัณณ์ คำเจริญ
20 ตุลาคม 2014
ดูหนังอย่างคนเบี้ยน้อยหอยน้อย 008; ไปดู Saint Seiya: Legend of Sanctuary ที่ Central World น้องชายใช้บัตรดีแทค ได้ฟรี 1 ที่นั่งเลยหารกันคนละครึ่ง
ตามที่ได้ทราบมา ฝูงเพื่อนของดิฉันสมัยยังเป็นกุมารีส่วนใหญ่จะเล่นเป็นหวีอันอันกับหมีเซียะในเรื่องศึกสองนางพญา ตีกระบี่พลาสติกกันรอบบ้าน แต่ดิฉันไม่ ดิฉันกับน้องชายเล่นเป็นเซนต์ต่างๆ ในเซนต์เซย์ย่าปล่อยพลังคอสโม่ใส่กันมันส์หยด ความบ้าคลั่งของดิฉันกับน้องเรียกได้ว่าเข้าขั้นอุกฤษฏ์ทุกวันจะต้องเฝ้าหน้าจอทีวีดูการ์ตูนเรื่องนี้ แถมเก็บตังค์ซื้อสมุดภาพซื้อหุ่นพร้อมชุดคลอธ (ชุดเกราะ) แล้วยังสามารถแสดงท่าไม้ตายของเซนต์แต่ละคนได้อย่างช่ำชอง ไม่ว่าจะเป็นหมัดดาวตกของเพกาซัส เซย์ย่า หมัดมังกรโรซันของดรากอน ชิริว ออโรร่าเอ็กเซ็กคิวชั่นของซิกนัส เฮียวกะ เนบิวล่าเชนของอันโดรเมด้า ชุน และหมัดฟีนิกซ์เหินฟ้าของฟีนิกซ์ อิคคิ ที่สำคัญ การ์ตูนเรื่องนี้ทำให้เราสนใจเรื่องกลุ่มดาวต่างๆ และสามารถจำชื่อภาษาปะกิดของราศีทั้งสิบสองได้อย่างแม่นเปรี๊ยะตั้งแต่ยังเป็นกุมารีกุมารา
เวลาผ่านไป ทุกอย่างที่กล่าวมาข้างต้นก็ลืมไปบ้างเบลอไปบ้างแต่ความรักในเซนต์เซย์ย่าก็ยังคงอยู่ เมื่อวานพอเสร็จภารกิจเราเลยไปดูหนังกัน พบว่างานภาพซึ่งใช้คอมพิวเตอร์ทำทั้งหมดนั้นเป็นประดุจเกมคอมพิวเตอร์เน้นความอลังของฉาก บรรยากาศ และการต่อสู้ แต่หน้าตัวละครแข็งปั๋งไม่ได้อารมณ์เหมือนงานวาดมือสมัยที่ฉายทางทีวีเลย หน้าทุกคนเปลี่ยนไปกลายเป็นหน้าเหมือนกันหมด ต่างกันแต่สีตา สีผม ทรงผม เรื่องราวที่เล่าก็รวบตึงมาก เพราะจับเนื้อหาของฉบับทีวีซึ่งฉายประมาณ 3 ปีมาย่นย่อเป็นหนัง 2 ชั่วโมง ชนิดที่ถ้าใครไม่รู้เรื่องมาก่อนก็อย่าไปดูเลยนอนอยู่บ้านดีกว่า แต่ยังไงคนที่ไปดูหนังเรื่องนี้ก็คงมีแต่โอตาคุเยี่ยงดิฉันนี่แหละ ว่าแล้วก็อยากกลับไปดูเวอร์ชันทีวีอีกจัง
สรุป: จ่าย 100 ได้กลับมา 60
ที่มารูป: www.pantip.com
