Tag: Action

หลังจากปล่อยให้มาร์เวลสตูดิโอส์ทำหนังแฟรนไชส์ซูเปอร์ฮีโร่นำหน้าไปหลายช่วงตัว ดีซีเอนเตอร์เทนเมนท์ ค่ายคู่แข่งที่ขับเคี่ยวกันมาหลายทศวรรษตั้งแต่สมัยทำหนังสือการ์ตูน (ที่ฝรั่งเรียก comics คือหนังสือการ์ตูนภาพแบบเป็นช่องๆ) ก็เดินเครื่องเต็มสูบสำหรับหนังแฟรนไชส์ของตัวเองบ้าง

ดูหนังอย่างคนเบี้ยน้อยหอยน้อย 044; ไปสกาลา ดู Ant-Man มนุษย์มดมหากาฬ (ชอบชื่อไทย อิๆๆ) หนังปิดเฟส 2 ของจักรวาลมาร์เวลเพื่อนำเข้าสู่เฟส 3 นี้ เปิดตัวซูเปอร์ฮีโร่คนใหม่ ซึ่งถือกำเนิดขึ้นจากนวัตกรรมของนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะ ดร. แฮงค์ พิม (แสดงโดย ไมเคิล ดักลาส) ดร. พิมเคยสังกัดหน่วยชีลด์ และได้ค้นพบอนุภาคชนิดหนึ่งที่สามารถย่อและขยายขนาดของสิ่งต่างๆ ได้ ตั้งชื่อว่า อนุภาคพิม (Pym Particles) เขาใช้อนุภาคพิมในการประดิษฐ์ชุด Ant-Man เพื่อย่อขนาดร่างกายของคนที่ใส่ชุดนี้ให้เล็กเท่ามดแต่ยังมีพละกำลังเท่าเดิม

ดูหนังอย่างคนเบี้ยน้อยหอยน้อย 038; เที่ยว Jurassic  World  ธีมปาร์คสุดสะพรึง ที่สกาลา สำหรับคนที่ชื่นชอบหนัง Jurassic Park ดิฉันว่าส่วนใหญ่ก็คงจะอยากเห็นปาร์คแห่งนี้เปิดบริการขึ้นมาจริงๆ ในหนังสักภาค หลังจากที่ไม่ผ่านการประเมินความปลอดภัยและต้องปิดตัวลงตั้งแต่ยังไม่ได้เปิดเมื่อ 22 ปีที่แล้ว บางคนอาจจะอยากดูไดโนเสาร์พันธุ์ต่างๆ บางคนอาจจะอยากตื่นตาตื่นใจไปกับสวนสนุกในจินตนาการ และบางคนก็อาจเป็นอย่างดิฉัน คือชอบดูไดโนเสาร์ไล่กินคนแล้วเอ็นจอยความระทึกของตัวเอง ดังนั้นจึงไม่เกินความคาดหมายเท่าไหร่ ที่หนังเรื่องที่ 4 ในตระกูล Jurassic Park นี้ จะวางพล็อตให้ปาร์คได้เปิดบริการขึ้นมา แล้วไดโนเสาร์ก็หลุดออกจากที่คุมขังมาไล่ล่าคน โดยคนเป็นหมื่นๆ ที่มาเที่ยวปาร์คก็ไม่รู้จะหนีไปไหน เพราะปาร์คตั้งอยู่บนเกาะอันเป็นสถานที่ปิด แหม! ตามสูตรเป๊ะ

ในงานประเภทบันเทิงคดี (fiction) ฉากที่เกิดเหตุการณ์ของเรื่องอาจจะเป็นที่ที่ไม่มีอยู่จริง แต่เป็นดินแดนซึ่งจินตนาการขึ้นให้เป็น 'โลกของตัวละคร' หรือถ้าจะเปรียบให้ใหญ่กว่า 'โลก' ก็กล่าวได้ว่ามันคือ 'จักรวาลของตัวละคร' ที่ซึ่งตัวละครใช้ชีวิตและดำเนินบทบาทต่างๆ ตามท้องเรื่อง สิ่งนี้มีศัพท์เฉพาะเรียกว่า fictional universe (ดิฉันแปลเองโง่ๆ ว่า จักรวาลของบันเทิงคดี) ซึ่งถ้าบันเทิงคดีหลายเรื่องเกิดขึ้นใน 'จักรวาล' เดียวกัน ก็จะเรียกว่า fictional shared universe (แปลขำๆ ว่า จักรวาลร่วมของบันเทิงคดี) เราคุ้นเคยกับ shared universe ในหนังมามากมาย เช่น Harry Potter ทั้ง 7 ภาค The Lord of the Rings + The Hobbit และ X-Men ทั้งหลาย แต่คงไม่มีจักรวาลใดแล้วที่ใหญ่โตกว้างขวางเท่า "จักรวาลภาพยนตร์มาร์เวล" หรือที่มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า Marvel Cinematic Universe (MCU)

ดูหนังอย่างคนเบี้ยน้อยหอยน้อย 025; ดู Kingsman: The Secret Service หนังเล่าเรื่องขององค์กรลับ "คิงส์แมน" ซึ่งทุกคนที่อยู่ในสังกัดจะใช้ชื่อตัวละครจากตำนาน "กษัตริย์อาเธอร์ กับอัศวินโต๊ะกลม" เป็นโค้ดเนมของตน โดยหัวหน้าองค์กรใช้ชื่อ "อาเธอร์" (ก็แหงอยู่แล้ว) ตามท้องเรื่องนั้น

ข้าพเจ้าเคยดูผลงานของผู้กำกับ บงจุนโฮ Bong Joon-ho มาแค่สองเรื่อง หนึ่งคือ Memories of Murder    (살인의 추억, 2003) หนังสืบสวนที่ตื่นเต้นน่าติดตามตลอดเวลา (ทั้งๆ ที่ไม่เห็นฆาตกรเลย) และอีกหนึ่งคือ    The Host (괴물, 2006) หนังสัตว์ประหลาดสุดเซอร์ไพรส์หงายเงิบ แม้หน้าหนังจะเป็นคนละแนว แต่สิ่งที่หนังทั้งสองเรื่องมีเหมือนกัน คือ ประเด็นการเสียดสีสังคมที่เจ็บแสบ และบทสรุปที่เหนือความคาดหมาย ดังนั้น เมื่อรู้ว่าเฮียบงจะโกอินเตอร์มาฮอลลีวู้ดตามเพื่อนนักทำหนังร่วมชาติบ้าง (Kim Ji-woon กับเรื่อง The Last Stand และ Park Chan-wook กับเรื่อง Stoker) ผลงานครั้งล่าสุดนี้จึงเป็นสิ่งที่พลาดไม่ได้

เมื่อมิสเตอร์ดาร์ซีสวมวิญญาณเฉินหลง ลุยเดี่ยวลงฟัดแหลกกับแก๊งอันธพาลเป็นตับ สิ่งที่ได้คือความเท่ เนี้ยบ เฉียบ เป๊ะ ดูดีมีสกุล และมันระเบิดระเบ้อ และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นในหนังสายลับสุภาพบุรุษ Kingsman: The Secret Service ตลอดสองชั่วโมงเศษ