Tag: Sci-fi

ดูหนังอย่างคนเบี้ยน้อยหอยน้อย 113; ดู Guardians of the Galaxy Vol. 2 หนังภาคต่อเรื่องที่ 2 ของทีมการ์เดียนส์ และเรื่องที่ 15 ของจักรวาลภาพยนตร์มาร์เวล หนัง Guardians of the Galaxy ภาคแรก เมื่อปี 2014 นั้น เป็นความสำเร็จที่นับว่าช็อกซีนีมาในระดับหงายเงิบ เพราะถ้าดูจากหน้าหนัง มันเทียบกับเรื่องอื่นๆ ในแฟรนไชส์ไม่ได้เลย แล้วหนังก็ออกแนวป่วงๆ เกรียนๆ พิลึก ในช่วงแรกก็เลยหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะถูกเหยียดหยามว่าล่มแหงๆ แต่ที่ไหนได้ นอกจากจะประสบความสำเร็จอย่างถล่มทลายในบ็อกซ์ออฟฟิศแล้ว Guardians of the Galaxy ยังทะยานไปถึงจุดที่ไม่มีหนังเรื่องใดในแฟรนไชส์เคยทำได้มาก่อน กล่าวคือ หนังได้เข้าชิงรางวัลบทภาพยนตร์ดัดแปลงยอดเยี่ยมจากหลากหลายสถาบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งรางวัลใหญ่สุดในสาขาเขียนบท อย่าง Writers Guild of America Award (รางวัลสมาคมนักเขียนแห่งอเมริกา)

Life เป็นเรื่องของนักบินอวกาศ 6 คน ซึ่งปฏิบัติงานในสถานีอวกาศนานาชาติ ภารกิจของทีมก็คือ เก็บตัวอย่างดินจากยานอวกาศที่ไปสำรวจดาวอังคาร นำมาศึกษาเพื่อหาร่องรอยของสิ่งมีชีวิต ปรากฏว่าพวกเขาเจอเซลล์สิ่งมีชีวิตจริงๆ ก็เลยเลี้ยงไว้ในแล็บของสถานีอวกาศ ท่ามกลางความปีติยินดีของมนุษย์ทุกคนที่ติดตามข่าวอยู่บนพื้นโลก

Logan (2017) เป็นหนังแอ็กชันดรามา มีทั้งสองอย่างในสัดส่วนที่เท่ากันเลย เปิดเรื่องมาในปี ค.ศ. 2029 X-Men กลายเป็นตำนาน มนุษย์กลายพันธุ์หลงเหลืออยู่น้อยเต็มที จะมีเพียง Logan ที่พลังและความสามารถเริ่มเสื่อมถอยไปพร้อมสังขาร เขาต้องหลบซ่อนคอยดูแล Charles Xavier ตรงตะเข็บชายแดนเม็กซิโก มีมนุษย์กลายพันธุ์อีกคนชื่อ Caliban เป็นผู้ช่วย แล้ววันหนึ่งหญิงสาวแปลกหน้าพาเด็กหญิงอายุประมาณ 10 ขวบมาเพิ่มภาระให้ Logan ดูแลเพิ่มอีกคน

นี่คือหนังมนุษย์ต่างดาวเยือนโลกที่มีความแปลกใหม่หลายสถาน ซึ่งผู้ที่ควรได้รับการชื่นชมมากที่สุดก็คือ เท็ด เจียง นักเขียนอเมริกันเชื้อสายจีน ผู้แต่งบทประพันธ์ตั้งต้น อันมีชื่อว่า Story of Your Life (ปี 1998) หนังสือนี้เป็นเรื่องสั้นแนววิทยาศาสตร์ ได้รับรางวัลการันตีคุณภาพถึง 2 รางวัล ล้วนเป็นรางวัลใหญ่สำหรับวรรณกรรมแนววิทยาศาสตร์ในอเมริกา

เมื่อยานต่างดาวลึกลับจำนวน 12 ลำ มาปรากฏกระจายตัวกันอยู่เหนือพื้นที่ต่างๆ บนโลก รวมทั้งมอนทานา สหรัฐอเมริกา ดร.หลุยส์ แบงค์สฺ (Louise Banks) อาจารย์มหาวิทยาลัยและนักภาษาศาสตร์ที่เคยร่วมงานกับกระทรวงกลาโหมมาก่อน จึงได้รับมอบหมายให้วิเคราะห์และแปลภาษาของมนุษย์ต่างดาวที่มาเยือนโลกกลุ่มนี้

Ridley Scott แสดงแสนยานุภาพเต็มที่กับหนัง Prometheus ที่พาเรากลับไปสู่บรรยากาศมาคุๆ ไม่น่าไว้ใจ หายใจไม่ทั่วท้อง และหวาดเสียวจนต้องกัดมือตัวเอง (ในกรณีที่ขยำเนื้อคนข้างๆ ไม่ได้) แบบใน Alien เวอร์ชันต้นฉบับ (ปี 1979) ได้ดีทีเดียว

หลังจากปล่อยให้มาร์เวลสตูดิโอส์ทำหนังแฟรนไชส์ซูเปอร์ฮีโร่นำหน้าไปหลายช่วงตัว ดีซีเอนเตอร์เทนเมนท์ ค่ายคู่แข่งที่ขับเคี่ยวกันมาหลายทศวรรษตั้งแต่สมัยทำหนังสือการ์ตูน (ที่ฝรั่งเรียก comics คือหนังสือการ์ตูนภาพแบบเป็นช่องๆ) ก็เดินเครื่องเต็มสูบสำหรับหนังแฟรนไชส์ของตัวเองบ้าง

ดูหนังอย่างคนเบี้ยน้อยหอยน้อย 038; เที่ยว Jurassic  World  ธีมปาร์คสุดสะพรึง ที่สกาลา สำหรับคนที่ชื่นชอบหนัง Jurassic Park ดิฉันว่าส่วนใหญ่ก็คงจะอยากเห็นปาร์คแห่งนี้เปิดบริการขึ้นมาจริงๆ ในหนังสักภาค หลังจากที่ไม่ผ่านการประเมินความปลอดภัยและต้องปิดตัวลงตั้งแต่ยังไม่ได้เปิดเมื่อ 22 ปีที่แล้ว บางคนอาจจะอยากดูไดโนเสาร์พันธุ์ต่างๆ บางคนอาจจะอยากตื่นตาตื่นใจไปกับสวนสนุกในจินตนาการ และบางคนก็อาจเป็นอย่างดิฉัน คือชอบดูไดโนเสาร์ไล่กินคนแล้วเอ็นจอยความระทึกของตัวเอง ดังนั้นจึงไม่เกินความคาดหมายเท่าไหร่ ที่หนังเรื่องที่ 4 ในตระกูล Jurassic Park นี้ จะวางพล็อตให้ปาร์คได้เปิดบริการขึ้นมา แล้วไดโนเสาร์ก็หลุดออกจากที่คุมขังมาไล่ล่าคน โดยคนเป็นหมื่นๆ ที่มาเที่ยวปาร์คก็ไม่รู้จะหนีไปไหน เพราะปาร์คตั้งอยู่บนเกาะอันเป็นสถานที่ปิด แหม! ตามสูตรเป๊ะ

ในงานประเภทบันเทิงคดี (fiction) ฉากที่เกิดเหตุการณ์ของเรื่องอาจจะเป็นที่ที่ไม่มีอยู่จริง แต่เป็นดินแดนซึ่งจินตนาการขึ้นให้เป็น 'โลกของตัวละคร' หรือถ้าจะเปรียบให้ใหญ่กว่า 'โลก' ก็กล่าวได้ว่ามันคือ 'จักรวาลของตัวละคร' ที่ซึ่งตัวละครใช้ชีวิตและดำเนินบทบาทต่างๆ ตามท้องเรื่อง สิ่งนี้มีศัพท์เฉพาะเรียกว่า fictional universe (ดิฉันแปลเองโง่ๆ ว่า จักรวาลของบันเทิงคดี) ซึ่งถ้าบันเทิงคดีหลายเรื่องเกิดขึ้นใน 'จักรวาล' เดียวกัน ก็จะเรียกว่า fictional shared universe (แปลขำๆ ว่า จักรวาลร่วมของบันเทิงคดี) เราคุ้นเคยกับ shared universe ในหนังมามากมาย เช่น Harry Potter ทั้ง 7 ภาค The Lord of the Rings + The Hobbit และ X-Men ทั้งหลาย แต่คงไม่มีจักรวาลใดแล้วที่ใหญ่โตกว้างขวางเท่า "จักรวาลภาพยนตร์มาร์เวล" หรือที่มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า Marvel Cinematic Universe (MCU)

ข้าพเจ้าเคยดูผลงานของผู้กำกับ บงจุนโฮ Bong Joon-ho มาแค่สองเรื่อง หนึ่งคือ Memories of Murder    (살인의 추억, 2003) หนังสืบสวนที่ตื่นเต้นน่าติดตามตลอดเวลา (ทั้งๆ ที่ไม่เห็นฆาตกรเลย) และอีกหนึ่งคือ    The Host (괴물, 2006) หนังสัตว์ประหลาดสุดเซอร์ไพรส์หงายเงิบ แม้หน้าหนังจะเป็นคนละแนว แต่สิ่งที่หนังทั้งสองเรื่องมีเหมือนกัน คือ ประเด็นการเสียดสีสังคมที่เจ็บแสบ และบทสรุปที่เหนือความคาดหมาย ดังนั้น เมื่อรู้ว่าเฮียบงจะโกอินเตอร์มาฮอลลีวู้ดตามเพื่อนนักทำหนังร่วมชาติบ้าง (Kim Ji-woon กับเรื่อง The Last Stand และ Park Chan-wook กับเรื่อง Stoker) ผลงานครั้งล่าสุดนี้จึงเป็นสิ่งที่พลาดไม่ได้