โดย Trt Thongnuan
28 กุมภาพันธ์ 2016
ที่มารูป: http://tapnewswire.com
“The Sound Of Silence”
(เสียงที่เงียบงัน)
— Simon & Garfunkel —
OST. The Graduate (1967)
Hello darkness, my old friend,
I’ve come to talk with you again,
Because a vision softly creeping,
Left its seeds while I was sleeping,
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence.
แด่ความมืดมิดที่เคยชิดใกล้
ที่สุดก็ได้พูดคุยอีกครา
ด้วยภาพฝันที่ค่อยคืบคลานเข้ามา
ปล่อยเมล็ดพันธุ์เมื่อยามฉันนิทรา
ที่สุดภาพนั้นติดในหัวฉันไม่เคยเลือน
ลบจางไป
อยู่ภายในเสียงที่เงียบงัน
In restless dreams I walked alone
Narrow streets of cobblestone,
‘Neath the halo of a street lamp,
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of a neon light
That split the night
And touched the sound of silence.
ในห้วงความฝันฉันเดินเดียวดาย
ถนนปูหินแสนแคบและไกล
ใต้โคมไฟที่ส่องแสงพร่างพราว
ฉันรู้สึกถึงความเหน็บหนาวทุกคราว
เมื่อดวงตาของฉันเกิดต้องแสงระยิบยามราตรี
กระทบฤดี
และสัมผัสเสียงที่เงียบงัน
And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never share
And no one dared
Disturb the sound of silence.
ในแสงเจิดจ้าฉันได้พบพาน
ผู้คนมากมายนับร้อยนับพัน
พวกเขาพูดคุยแต่ไม่ได้พูดกัน
พวกเขาได้ยินแต่ไม่ได้รับฟัง
พวกเขาประพันธ์เพลงสงัดเสียงไม่ได้ยิน
และทุกคนชิน
ไม่กล้ากวนเสียงที่เงียบงัน
“Fools,” said I, “You do not know –
Silence like a cancer grows.
Hear my words that I might teach you.
Take my arms that I might reach you.”
But my words like silent raindrops fell
And echoed in the wells of silence
สุดจะเขลาเธอไม่ระวัง
ความเงียบงันเหมือนโรคเรื้อรัง
โปรดฟังคำที่ฉันนั้นสอนไป
จับมือฉันที่คอยยื่นให้ไป
แต่คำฉันดั่งหยาดฝนที่บางเบา
และว่างเปล่าในบ่อน้ำที่เงียบงัน
And the people bowed and prayed
To the neon god they made.
And the sign flashed out its warning
In the words that it was forming.
And the sign said, The words of the prophets are written on the subway walls
And tenement halls
And whispered in the sound of silence.
และผู้คนกราบไหว้บูชา
เทพแห่งแสงที่สร้างขึ้นมา
และป้ายนั้นสว่างขึ้นเพื่อเตือนใจ
ด้วยข้อความที่เห็นชัดขึ้นใจ
และป้ายได้เขียนข้อความศาสดาได้จารึกไว้ตรงหน้าสถานี
และตึกหลังใหญ่
กระซิบกับเสียงที่เงียบงัน
