โดย Connecting Dots

23 สิงหาคม 2016

train_to_busan_h_2016

ที่มารูป: http://cdn5.thr.com

– เป็นหนังที่ได้ยินคนชมเยอะมากก่อนจะไปดู จนกลัวคาดหวังมากเกินไป แต่พอไปดู ไม่ผิดหวังเลย เป็นหนังที่สนุกมากกกก

– สำหรับเรา นี่ไม่ใช่หนังผี แต่เหมือนหนังแอคชัน-ดรามา อารมณ์ประมาณดู Executive Decision, Minority Report หรือ Speed เร็วกว่านรกไรงี้

– มันเป็นความลุ้นมากกว่าเป็นความหลอน ทำให้คนกลัวหนังผีอย่างเราที่ฮึดมาดู รู้สึกโชคดีจังเบย ส่วนคนชอบดูหนังผีหลอนๆ คงไม่ระคายเคือง

– แก่นของเรื่อง ไม่ได้แปลกใหม่ เหมือนหนังแนวต้องรอดแทบทุกเรื่องที่จะพูดถึงเรื่องของความเห็นแก่ตัว การเอาตัวรอด VS ความเป็นมนุษย์ ความคิดถึงคนอื่น

– แต่ความโดดเด่นคือการดำเนินเรื่องที่สนุก น่าลุ้นและน่าติดตามสุดๆ เรียกว่าประมาณ 60 นาทีแรกของหนัง ตรึงเราไว้กับเรื่องได้แบบสมาธิไม่หลุดเลย มารู้ตัว แอบวอกแวกนิดหน่อยตอนช่วง 20 นาทีหลังของเรื่อง ที่ความพีคเริ่มคลาย

– ที่ทึ่งอีกอย่างคืองานโปรดักชันที่เทียบชั้นฮอลลิวูดได้เลย ถ้า Effect จะสมจริงเบอร์นี้ ไม่ว่าจะเป็นเหล่าบรรดาซอมบี้หรือฉากทำลายล้างต่างๆ

– แต่สิ่งที่ดูหลอกตาในเรื่องกลับเป็นเมคอัพและวิกของคุณยายบนรถไฟ เออ อันนี้แหละที่ทำให้เสียสมาธิ ขัดใจๆ

– เมคอัพและวิกของคุณยายไม่สมจริงยิ่งกว่าความอึดของผู้หญิงท้องในเรื่องเสียอีก (ขัดใจเมคอัพและวิกมาก อุทิศให้ 2 bullet point เลย)

– ที่ชอบอีกอย่างคืออรรถรสในเรื่อง นอกจากความลุ้น ก็มีความอบอุ่น ความซึ้ง ให้น้ำตาไหลไปด้วย T T

– แล้วก็ชอบลุงบึ้กที่รักเมีย ฮา และ Strong

– ส่วนน้องเด็ก จากตอนแรกรู้สึกว่า น้องหน้าตาเฉยๆ มาก แต่พอดูไป น้องเด็กเล่นเก่งมากกกกก เลยดูรวมๆ แล้วมีเสน่ห์เหลือเกิน : )

– ทำเป็นชมเด็กไปก่อน แต่จริงๆ ที่พีคคือพระเอกนี่แหละ ความงานดีของพระเอกสามารถหักลบความขี้เหร่ของเหล่าซอมบี้หลายร้อยตัวได้หมดเกลี้ยง พวกซอมบี้จะเต้นเบรคแดนซ์แปลงร่างเลเวลไหน ก็ไม่อาจดึงดูดสายตาพี่ได้

– หนังจบเจ๋งดี

ที่มารูป: http://blog.ademagnaye.com